شالیزار

شکُفته غنچه ی مهتاب… تو بِهشت شالیزاران
سُنبله می رَقصد به ناز… با سُرود شالیکاران

شالیزار سَبز و بیدار… پیرهَن عروس پوشیده
عَطر خاک عَطر مهتاب… عَطر تازه ی امیده!! آآه

لای لایـــی… لای لایـــی… شالیزار اُمید مایی
لای لایی… لای لایی… شالیــزار نور خُدایــی…

کَم کمَک مَهتاب شالی… میرود تا سحر بیاید
شالیزار در اِنتظار تا که… خورشید در بیاید

شالیزار سَبز و بیدار… پیرهَن عروس پوشیده…
عَطر خاک عَطر مهتاب… عَطر تازه ی امیده!! آه…

لای لایـــی… لای لایـــی… شالیزار اُمید مایی
لای لایی…!!! لای لایی…!!! شالیـــــزار نور خُدایــــی

وای گلُم کجا کوچ کنیم؟؟! از دیار خوب خومون…
وای خداا نذا بَشینه… خاک غریبــی بهمون…

خون می دُم رویِ خاکُ خاک خومون آی طلایَ…
جون می دُم غم ندارُم بالاسر مویَ خدایَ ، آه…

لای لایـــی… لای لایـــی… چه خوشه بَلاتِ خومون…
لای لایی… لای لایی… دشمنُم میبینُم پشیمـــون…

شمشیری که خومُ بستُم… می کَشُم به روی دُشمن…
موخوم با اسب کهرُم… می تازُم بسوی دُشـــمن…

اَسب پیرُ!! زینُ!! برگُم!! یار قشنگُم!! تفنگُم!!…
چکمه و شمشیرُم… قِطار قِطار فِشنگُم!!! آه…

لای لایـــی… لای لایـــی… چه خوشه بَلاتِ خومون
لای لایی… لای لایی… دشمنُم میبینُم پشیمـــون…