آسمان روشن

عاشقان را خَبرِ؛ باد ِ بَهاران داری
گُل و گُلبرگ و طَراوت… بوی باران داری
سایه ها روی زمین!!! شوق رَه در تنِ مَن
گُل نیلوفر و آب… رفتن و رفتنِ مَن

روز و شب هَمسفر و هَمدمِ یاران بودیم!!!
همه جا هَمرهِ دل!! شاعرِ باران بودیم…
برگِ گُل توشه ی راه… خوابِ موسیقی و راز
شهرِ سبزِ دلِ من!! آسمانِ روشن و باز

لحظه ها در تَب و تاب!! شب و شِیداییِ مَن
جِلوه کن تا بِرَود؛ غَمِ تنهایی من
نُکته نُکته بنویس… قِصّه هـــــا!! قِصّه ی من
پرده پرده تو بخوان!!! غُصّه هـــــا… غُصّه ی من

عاشقان را خَبرِ؛ باد ِ بَهاران داری
گُل و گُلبرگ و طَراوت… بوی باران داری

لحظه ها در تَب و تاب!! شب و شِیداییِ مَن
جِلوه کن تا بِرَود؛ غَمِ تنهایی من
نُکته نُکته بنویس… قِصّه هـــــا!! قِصّه ی من
پرده پرده تو بخوان!!! غُصّه هـــــا… غُصّه ی من

عاشقان را خَبرِ؛ باد ِ بَهاران داری
گُل و گُلبرگ و طَراوت… بوی باران داری