پرده آخر

اینجا آخره خطه من رو به روی پرده آخر
رفیق خوبم صدای قلبم تنها قواه به هر چی میگم
زندگی رو با غم و شادیش حبس و آزادیش تجربه کردم
اما من همیشه – رفتم
پشیمونی منم داشتم ولی باید دل به دریا زد
وقتی می دونی نمیشه جا زد
نباید بی خود هی دست و پا زد
هر گوشه ی راه چاله و چاهه
هر روز تازش حسرت و آهه
اما من همیشه راهم و رفتم
همراهم آه منه این تنها راه منه
تا ردشم از این همه درد
گاهی میشه معجزه کرد
تنها با این سایه ی سرد
راهم و رفتم
از عشق از گریه و خنده تنهایی میشه سهم بازنده
انگار از رویا از این سکوت از صدا
چیزی نمی دونی تو هم با من نمی مونی
تنها بودم اما راهم و رفتم
این چمدون خالی از خاطره ی این همه راه
راهی که ویرون شدن اینچمدون قلب منه
من که فقط تا ته خط راهم رو رفتم