دلسوز من باش

بجز سقف شونت کجا سر بزارم تو دلسوز من باش
به جایی رسیم که راهی ندارم تو دلسوز من باش
چراغ کدوم شب تن سر پناهمه کدوم خونه ای تو
عزیز دل من هوادار بغض کدوم شونه ای تو

برم سمت کی جز تو که از بد عشق دلت پیش من نیست
امیدم به غیر از تو که باشه کارم مداوا شدن نیست
به این دلخوشم کن که قلبت قراره به من رو بیاره
کجای گریه هامو ببارم تو شهری که دریا نداره

دلم مثل حالم پریشونه امشب تو دلسوز من باش
که از هر طرف غم فراوونه امشب تو دلسوز من باش
رو سینت بزاری سر بیقرارو تو دلسوز من باش
که طاقت ندارم بد روزگارو تو دلسوز من باش