حسرت
محمد نوری
شاخه هـــا به هم گِره می خوردَنــــد!
خوشه ها به هم تَنه می سودَند
شُعله ها چو دود بِهم رَفته
دست ها چو حَلقه بِهم بودند
هَر که، هَر چه بود هَمه با هَم
خوشه ها سپُرده به هَم سَرها
موج هـــا بهَم شده در نَجوااا
موج هـــا بهَم شده در نَجواااا
مَن چو برگ زَرد…. دستِ باد سَرد مَن چو برگ زَرد…. دستِ باد سَرد
در شبِ خَزان زدگیهایم… از دِرخت خویش جدا بودم!
در شبِ خَزان زدگیهایم… از دِرخت خویش جدا بودم
در کنارِ مـَــــن… درِ کنار مـَــــن
شاخه ها به هم گِره می خوردَند!!
خوشه ها به هم تَنه می سودَند…
شُعله ها چو دود بِهم رَفته!
دست ها چو حَلقه بِهم بودند!
هَر که، هَر چه بود هَمه با هَم
خوشه ها سپُرده به هَم سَرها!!
موج هـــا بهَم شده در نَجوااا… موج هـــا بهَم شده در نَجوااا
خوشه ها به هم تَنه می سودَند
شُعله ها چو دود بِهم رَفته
دست ها چو حَلقه بِهم بودند
هَر که، هَر چه بود هَمه با هَم
خوشه ها سپُرده به هَم سَرها
موج هـــا بهَم شده در نَجوااا
موج هـــا بهَم شده در نَجواااا
مَن چو برگ زَرد…. دستِ باد سَرد مَن چو برگ زَرد…. دستِ باد سَرد
در شبِ خَزان زدگیهایم… از دِرخت خویش جدا بودم!
در شبِ خَزان زدگیهایم… از دِرخت خویش جدا بودم
در کنارِ مـَــــن… درِ کنار مـَــــن
شاخه ها به هم گِره می خوردَند!!
خوشه ها به هم تَنه می سودَند…
شُعله ها چو دود بِهم رَفته!
دست ها چو حَلقه بِهم بودند!
هَر که، هَر چه بود هَمه با هَم
خوشه ها سپُرده به هَم سَرها!!
موج هـــا بهَم شده در نَجوااا… موج هـــا بهَم شده در نَجوااا
کلمات کلیدی :