ناصریا

ناصریا تو که تا حالا بدت دیدم
از دنیا خوشی ندیدم
از همه کس بدت دیدم

ناصریا از نارفیق پشتت خمیده
از ناروش سینه ات دریده
از همه کس بدت دیدم

عشق تو حقه ولی دنیا پر ناحقن
از همه کس بدت دیدم
از هیچ کس خوشی ندیدم

عشق تو حقه ولی دنیا پر ناحقن
از همه کس بدت دیدم
از هیچ کس خوشی ندیدم

چه بی چراغو به ناروا
راه بر عبور علاقه میبندند
بگو بگو به باد که ما با آفتاب زاده شدیم
و با آفتاب طلوع خواهیم کرد

ناصریا از عشق دنیا خو بار کن
از هرچه رنگه تو خوار کن
به دشمن دونت دار کن

ناصریا از دنیا دلت بریدم
سختی وا جون خود خریدم
از صبا خود چه دیدم

حالا نوبت توست حالا یالا وقتیت هه
باید بجنگی تا قوتت هه
حالا یالا برو زود باش

حالا نوبت توست حالا یالا وقتیت هه
باید بجنگی تا قوتت هه
حالا یالا برو زود باش