مرغ سپیده

همرهِ خلوت شب، آمده ای باز
در دیده دارم، شعر باران
ابرِ بهــاران!!! یادِ یــاران!!!
یادِ رُخسار تو، خورشید دلم شد
مهمان چَشمم، رویای تو
در باغ جانم!!! آوای تو!!!

از نگاه تو صَبا، مژده ها دهد
بر زُلال آب چمن، بوسه ها زند!!!!
مُرغِ سپیده، خوش می سُــــراید

نرم و سبک بال، پَر بگشاید
مثلِ نسیمی، بر مــــوجِ آب
مثلِ پریدن!!! پَرواز خواب!!!

همه جا رنگ سَحر، چهره نموده
آبی و دریــا، در جــــانِ هم!!!
ابر و سپیده، پنهانِ هم

به تماشای تو، گُل سینه گشوده
در دفتر عشق، طَرحی دارم!!!
رنگِ زمان را شَرحی دارم!!!

از نگاه تو صَبا، مژده ها دهد!!!!
بر زُلال آب چمن، بوسه ها زند
مُرغِ سپیده، خوش می سُــــراید

نرم و سبک بال، پَر بگشاید
مثلِ نسیمی، بر مــــوجِ آب
مثلِ پریدن!!! پَرواز خواب!!!

همرهِ خلوت شب، آمده ای باز
در دیده دارم، شعر باران
ابرِ بهــاران!!! یادِ یــاران!!!

یادِ رُخسار تو، خورشید دلم شد
مهمان چَشمم، رویای تو
در باغ جانم!!! آوای تو!!