رویای تو

ای شب از رویای تو رنگین شده
سینه از عطــــر تو هم سنگین شده
ای به روی چشم من گسترده خویش
شادیم بخشیده از انــــــــدوه بیش
همچــــو بارانی که شوید جسم خاک
هستــی ام ز آلودگی ها کــرده پاکـــ

ای طپش های تن سوزان من
آتشی در سایه مژگان من
ای مرا با شور شعر آمیخته
این همه آتش به شعرم ریخته

چون تب عشقم چنین افروختی
لاجرم شعرم به آتش سوختی
ای دو چشمانت چمنزاران من
داغ چشمت خورده بر چشمان من
بیش از اینت گر که در خود داشتم
هر کسی را تو نمی انگاشتم