در حسرت ماه

سر بزار روی شونه هام تا بگم آروم از غصه هام
تا بگم چی امد به سرم ، رفت چرا نازنین دلبرم

عیش و شراب و مستی کار ما بود
عشق و خدا و هستی یار ما بود
اما شد رنگ زمستون نو بهار ما

بزم مهر و جنون در دل به پا بود
سینه لبریزه از شور از وفا بود
اما غم آمد به قلبم ای خدا چرا

سوختم ، سوختم من از غم دل او پی یار دیگری بود
که عمر رویای من به سر رسید

باختم ، باختم من به او همه عمر دلدادگی رو
که غربت به خانه ام سرک کشید

خسته ام از دست روزگار، آسمون تو هم با من ببار
چشم من مونده خیره به راه ، من شبم
در حسرت ماه

عیش و شراب و مستی کار ما بود
عشق و خدا و هستی یار ما بود
اما شد رنگ زمستون نو بهار ما

بزم مهر و جنون در دل به پا بود
سینه لبریزه از شور از وفا بود
اما غم آمد به قلبم ای خدا چرا

سوختم ، سوختم من از غم دل او پی یار دیگری بود
که عمر رویای من به سر رسید

باختم ، باختم من به او همه عمر دلدادگی رو
که غربت به خانه ام سرک کشید

سوختم ، سوختم من از غم دل او پی یار دیگری بود
که عمر رویای من به سر رسید

باختم ، باختم من به او همه عمر دلدادگی رو
که غربت به خانه ام سرک کشید