پاییز

وقتی چشت پاییز میشه، باغ دلت گلریز میشه
تصویر غم میشینه تو چشم سیاهت

وقتی چشت لبریز میشه، اشکای تو اویز میشه
دونه دونه میچیکه از چشم سیات

نمی دونی، دل آدم رو چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز میسوزونه دل آدمارو

آی نمیدونی دل آدم را چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز میسوزونه دل آدمارو

میخوای بری حرفی نداری
اشکات دارن جار میکشن
رفتن همیشه پر غمه
انگار دارن داد میکشن

آی نمیدونی دل آدم را چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز میسوزونه دل آدمارو

آی نمیدونی دل آدم را چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز میسوزونه دل آدمارو

وقتی چشت پاییز میشه، باغ دلت گلریز میشه
تصویر غم میشینه تو چشم سیاهت

وقتی چشت لبریز میشه، اشکای تو اویز میشه
دونه دونه میچیکه از چشم سیات

نمی دونی، دل آدم رو چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز میسوزونه دل آدمارو

آی نمیدونی دل آدم را چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز میسوزونه دل آدمارو

میخوای بری حرفی نداری
اشکات دارن جار میکشن
رفتن همیشه پر غمه
انگار دارن داد میکشن

آی نمیدونی دل آدم را چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز میسوزونه دل آدمارو

آی نمیدونی دل آدم را چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز میسوزونه دل آدمارو

آی نمیدونی دل آدم را چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز میسوزونه دل آدمارو

دل ادما رو، دل ادما رو
ای دل ادما رو

دل ادما رو، دل ادما رو
دل ادما رو، دل ادما رو