مرغ آمین

مرغ آمین درد آلودیست کآواره بمانده رفته تا آنسوی این بیداد خانه
بازگشته رغبتش دیگر ز رنجوری نه سوی آب و دانه
نوبت روز گشایش را در پی چاره بمانده مرغ آمین مرغ آمین
جر دیده مردمان را میدهد پیوندشان درهم
میکند از یاس خسران بار آنان کم مرغ آمین
مینهد نزدیک با هم آرزوهای نهان را مرغ آمین