فریاس

من میخونم و سکوتم رو دار میزنم
من میمونم و صعودم رو جار میزنم
بال میزنم....
میدونم که تو هم توی قلبت عقده هایی داری
عقده هایی که اومدن از نقطه های تاریک
تو مثل من دلت سوخت از نقره های داغی
که هک کرده اسم ما رو نخبه های یاغی
الان 12 شبه ار صبح پای کاریم
بازم روبه رو شدیم با سفره های خالی
این حرفا شدن فقط مشتی گفته های عادی
تو هم پری از این همه حفره های مادی
خیابونا پر از مشتی کاسب پست
پر از آدمای محتاج کاسه به دست
پر از آدم ها خرد مند و تحصیل کرده
که زندگی انزوا رو بهش تحمیل کرده
پر از آدم های سخت کوش کارگر
که کاغذ فردای روشن رو پاره کرد
پر از کسی که دنبال پول کلی گشت
آخر م رسید به فروش کلیه اش
پر از او نها که سالها خوندن درس های بدن
نا امید گذشتن از مرز های وطن
از بغضی که نترکید و اشک نشد
پر از استعداد هایی که کشف نشد
پر از اون کسایی که از خودی فریب خوردن
بعد یه گوشه تک و تنها و غریب مردن
پر از
پر از
من ، تو غصه های درد
بگو تو این لحظه از چی باید استفاده کرد؟

از فریاد
همین که داد میزنم
من میخونم و سکوتم رو دار میزنم
من میمونم و صعودم رو جار میزنم
بال میزنم به اوج قصه هام میپرم
از این به بعد حرف دلم رو فریاد میزنم
من میخونم و سکوتم رو دار میزنم
من میمونم و صعودم رو جار میزنم
بال میزنم به اوج قصه هام میپرم

پای حرف من بشین بگم چه زجه ها کشیدم
نسل ما چی دیدن قطره اشک ما چکیدن
مردمان بی غم
درد ما رو دیدن
بی رحم تر شدن بد به حال میهن
چه باید کرد؟
از کی شکایت کرد؟
از این سرنوشت بد که منو شکارم کرد؟
نه
تقصیر از منه که بهش اجازه دادم
فکر میکردم یکی میاد واس نجات آدم
غافل از اینکه قلب ها پر از ترکشه
که باعث اینکه چشم های تو تر بشه
غافل از اینکه هر کسی گرفتار دردشه
امیدوارم هر کی گره داره حل بشه....
وقتی میبینی قیمت ها با قدم های هجومی
پیش میرن به سمت رقم های نجومی
تو مجبوری
که به سقوطت پا بدی
چون که تو هنوزم اسیر حقوق ثابتی
یعنی تنها چیزی که سمت تو سرازیره درده
که تمام وجود تو رو سراسیمه کرده
بهم بگو که تو این مسیرآیا چراغی میتونه که این راه رو روشن کنه
پس چه راهی میمونه؟

فقط فریاد
همین که داد میزنم
من میخونم و سکوتم رو دار میزنم
من میمونم و صعودم رو جار میزنم
بال میزنم به اوج قصه هام میپرم

بیا و با من دلو به دریا بزن
حرف دلتو فریاد بزن

تو این تباهی
تو این سیاهی
عین گرمای تن

بیا و با من دلو به دریا بزن
حرف دلتو فریاد بزن

تو این تباهی
تو این سیاهی
عین درمان دردر

فقط فریاد
همین که داد میزنم
من میخونم و سکوتم رو دار میزنم
من میمونم و صعودم رو جار میزنم
بال میزنم به اوج قصه هام میپرم
از این به بعد حرف دلم رو فریاد میزنم
من میخونم و سکوتم رو دار میزنم
من میمونم و صعودم رو جار میزنم
بال میزنم به اوج قصه هام میپرم

صدامو داری؟
هر لحظه یه شروع تازس
هر شروع
یه تولد دوبارس

فریاد...
یاس...

فریاس...

فریاس...