در سکوت میهن

وطنم-ایران ! / وطنم-ایران !
تو چنان جانی به تنم-ایران !

ایران! -ایران! -ای جان! -ایران!

ای ماه مهرافزای من !
خورشید شب پیمای من !
امّید ِصبح شادی ات
روشنگر شب های من

پای خسته ی تو / دست بسته ی تو
روی پُرغم تو / زلف درهم تو...
پنهان به خود می خواندم
پیوسته می گریاندم-میهنم،ای جان!

روزی ز نو گل می زنم بر بام و در ازشادی ات
می رقصم و می گریم و می خندم از آبادی ات

وطنم-ایران ! / وطنم-ایران !
تو چنان جانی به تنم-ایران !

ایران! -ایران! -ای جان! -ایران!