بی ستاره ها

شب که می‌رسد از کناره‌ها

گریه می‌کنم با ستاره‌ها

وای اگر شبی ز آستین جان

بر نیاورم دست چاره‌ها

همچو خامشان بسته‌ام زبان

حرف من بخوان از اشاره‌ها

ما ز اسب و اصل افتاده‌ایم

ما پیاده‌ایم ای سواره‌ها

ای لهیب غم آتشم مزن

خرمنم مسوز از شراره‌ها