بی تو هرگز

به شهر عشق نمی رم بی تو هرگز
نشم عاشق بمیرم بی تو هرگز
غروب بی کسی ها مونسم شد
ببین بی تو چه پیرم بی تو هر گز

نیای روزی که رو لب باشه آهی
نه عشق باشه نه از من یک نگاهی
نیای روزی ببینی از غم تو
نمونده بر سرم موی سیاهی،موی سیاهی

میدونم که تو عاشق پرستی
به رو من چرا درها رو بستی
نمی گیری سراغی از دل من
چرا کوه امیدم رو شکستی

نه یک لبخند نه حرفی تازه دارم
تو رفتی جز خودت چیزی ندارم
نیاد روزی ببینم بی قرارم
به راهی پر ز غم اسمت میارم

به شهر عشق نمی رم بی تو هرگز
نشم عاشق بمیرم بی تو هرگز
غروب بی کسی ها مونسم شد
ببین بی تو چه پیرم بی تو هر گز

نیای روزی که رو لب باشه آهی
نه عشق باشه نه از من یک نگاهی
نیای روزی ببینی از غم تو
نمونده بر سرم موی سیاهی،موی سیاهی

میدونم که تو عاشق پرستی
به رو من چرا درها رو بستی
نمی گیری سراغی از دل من
چرا کوه امیدم رو شکستی

نه یک لبخند نه حرفی تازه دارم
تو رفتی جز خودت چیزی ندارم
نیاد روزی ببینم بی قرارم
به راهی پر ز غم اسمت میارم