تقدیر

باید تو رو پیدا کنم
شاید هنوزم دیر نیست
تو ساده دل‌ کندی ولی‌
تقدیر بی‌ تقصیر نیست

با اینکه بی تاب منی
بازم منو خط میزنی
باید تو رو پیدا کنم
تو با خودت هم دشمنی

کی با یه جمله مثل من
میتونه آرومت کنه
اون لحظه های آخر از
رفتن پشیمونت کنه

دلگیرم از این شهر سرد
این کوچه های بی عبور
وقتی به من فکر می کنی
حس می کنم از راه دور

آخر یه شب این گریه ها
سوی چشام می بره
عطرت داره از پیرهنی
که جا گذاشتی میپره

باید تو رو پیدا کنم
هر روز تنهاتر نشی
راضی به بامن بودنت
حتی از این کمتر نشی

پیدات کنم حتی اگه
پروازمو پرپر کنی
محکم بگیرم دستتو
احساسمو باور کنی

پیدات کنم حتی اگه
پروازمو پرپر کنی
محکم بگیرم دستتو
احساسمو باور کنی

باید تو رو پیدا کنم
شاید هنوزم دیر نیست
تو ساده دل‌ کندی ولی‌
تقدیر بی‌ تقصیر نیست

باید تو رو پیدا کنم
هر روز تنهاتر نشی
راضی به بامن بودنت
حتی از این کمتر نشی