بی تابانه

هوای حال من غم داره سرده
ولی از ابر و بارون خزون نیست
زمستون داره تو لحن تو انگار
که ابرش تو هزار تا آسمون نیست
هوام دلگیر نفس هام سرد دلم خون
یه عالم درد و دل دارم تو سینه
شبو تارو غم یارو دل زار
هوای بی مِی و ساقی همینه
چه بی تابانه بی تابِ تب تو
چه بی رحمانه بی رحمی تو بی رحم
چه بی اندازه می خوام که تو باشی
چه با انگیزه می خونی که میرم
منو سازم منو سوزم منو آه
تو و جام پر از می که شکستی
منو حال خراب و این شرابو
تو و باده منو عادت به مستی

من اینجا دلخوشیم رفته به باد و
تو موهات غرق رقصه روی این باد
سکوت شب کنار تو یه حرفه
سکوت تو چه احساسی به شب داد
چه بی تابانه بی تاب تب تو
چه بی رحمانه بی رحمی تو بی رحم
چه بی اندازه می خوام که تو باشی
چه با انگیزه می خونی که میرم
منو سازم منو سوزم منو آه
تو و جام پر از مِی که شکستی
منو حال خراب و این شرابو
تو و باده منو عادت به مستی