ادعا

‎نباید بزاری عذابت بده
یه مشت خاطره از یه بی معرفت
‎یکی که حضورت براش بس نبود
تو قلبت یه احساسو بی خونه کرد
‎نباید بزاری بگیره دلت
تو روزای برفیه این شهر سرد
‎دلش سنگ بود ندید حالتو
چه راحت دلشو از این خونه کند
‎دوباره با چشم گریون عکساشو میبینی
‎دوباره با یاد حرفاش آروم نمیگیری
‎چشمات همش به ساعته تا که برگرده کنارت ، میدونم دلت طاقت نداره

‎اونی که ادعاش میشه هوایی قلبتو داره
‎میدونی دیگه خاطرات تو یادش نمیاره
‎احساست دیگه هر چی که باشه براش فرقی نداره
‎باور کن توی عمق نگاهش میگه دوست نداره

‎نباید بزاری شکستت بده
یه آدم که از جنس سنگه دلش
‎میذاشت پایه ضعفت همه عشقتو
دوست دارم هایی که گفتی بهش
‎نباید که افسرده شی بعد اون
مقصر نبودی واسه رفتنش
‎یه جوری بدی رفتو تنهات گذاشت
‎بفهمی دروغ بود دلبستنش
بفهمی دروغ بود دلبستنش
‎دوباره باز تنهایی قدم میزنی تو خیابون
‎دیونه میشی اگه ببینی یکی دیگه رو با اون
‎نمیتونی باور کنی که یکیو
داره کنارش ، میدونم دلت طاقت نداره

‎اونی که ادعاش میشه هوای قلبتو داره
‎میدونی دیگه خاطرات تو یادش نمیاره
‎احساست دیگه هر چی که باشه براش فرقی نداره
‎باور کن توی عمق نگاهش میگه دوست نداره
‎میدونم دلت طاقت نمیاره
میدونم دلت طاقت نمیاره
میدونم دلت طاقت نمیاره