ناصر عبداللهی (۱۰ دی ۱۳۴۹ – ۲۹ آذر ۱۳۸۵) خوانندهٔ پاپ ایرانی اهل بندرعباس بود که در آغاز با ترانهٔ «ناصریا» به شهرت رسید. وی کار حرفه‌ای را به‌طور جدی از سال ۱۳۷۴ خورشیدی آغاز کرد. در سال ۱۳۷۵ همراه با همسرش به تهران آمد. محمدعلی بهمنی وی را به انتشارات دارینوش معرفی کرد. پس از آن آلبوم های «عشق است» و «دوستت دارم» ناصر را این انتشارات ضبط و منتشر کرد. ناصر با انتشارات فوق دچار اختلافاتی شد. پس از آن آلبوم های «بوی شرجی» توسط انتشارات شمیم جنوب، هوای حوا و ماندگار توسط انتشارات آوای نکیسا و پس از مرگ او، آلبوم رخصت توسط انتشارات آوای مهر میهن به بازار روانه شد.بیشتر اشعار ترانه‌های آغازین او از سروده‌های محمدعلی بهمنی بود. در کار موسیقی به گفتهٔ خود وی تحت‌تأثیر سبک موسیقی ابراهیم منصفی بود، طوری‌که در سال‌های آغازین کار هنری ترانه‌های منصفی را بازخوانی می‌کرد.
ترانه‌های مورد انتخاب وی در آلبوم هایش بیشتر دارای مفاهیم اجتماعی و حماسی (مانند ترانه‌های «یادم باشد»، «کودکان خیابانی»، «سربلند» و «شیوهٔ ما»)، مذهبی (مانند ترانه‌های «مهر علی و زهرا»، «احمد ثانی»، «یا فاطمه» و «مهر دلبر») و عاشقانه (مانند ترانه‌های «تو ای عشق»، «ماه من»، «بهت نگفتم» و «راز») بودند.
در تاریخ ۳ آذر ۱۳۸۵ خورشیدی ناصر عبداللهی به دلایل نامشخصی بی‌هوش شد. وی آن زمان در بندرعباس بود و سپس وی را برای درمان تخصصی به تهران منتقل کردند. عبداللهی پس از آنکه ۲۶ روز را در کما سپری کرد سرانجام در روز ۲۹ آذر و در ۳۵ سالگی در بیمارستان هاشمی‌نژاد تهران درگذشت. پیکر وی به زادگاهش در بندرعباس منتقل شد و در قطعه مفاخر آرامستان (بهشت زهرا) قدیم واقع در کیلومتر ۷ جاده بندرعباس به میناب به خاک سپرده شد.

وحید تاج (زادهٔ ۱۷ آبان ۱۳۶۲) خواننده موسیقی اصیل و سنتی ایرانی است.
وی در ۱۷ آبان سال ۱۳۶۲ در دزفول متولد شد. فارغ‌التحصیل لیسانس موسیقی و فوق لیسانس آهنگسازی از دانشگاه سوره تهران است. او خوانندگی را از کودکی آغاز کرد و از شاگردان محمدرضا شجریان بوده‌است. وی فرزند «علیرضا تاج» از هنرمندان ردیف‌شناس آواز دزفول است.


 این خواننده یکی از هنرمندان جوان در سبک پاپ است که فعالیت‌های مختلفی را در کارنامه خود دارد.
یکی از نکاتی که می‌توان در مورد زندگی آصف آریا بیان کرد، آن است که این خواننده به خوبی توانسته است با آهنگ‌های منتشر شده، طیف مخاطب اصلی خود یعنی جوانان و نوجوانان را جذب کند. شاید از مهم‌ترین نکاتی که باید برای این خواننده در نظر گرفت، آن باشد که ایشان توانسته‌اند با سبک جوان پسند موسیقی، به سرعت محبوب شوند. 
شروع فعالیت این خواننده در سال ۱۳۹۶ رخ داد. در این زمان، آقای آصف آریا در این دوره، توانست دو تا از بهترین و معروف‌ترین آهنگ‌های خود را منتشر کند. این دو آهنگ شامل آهنگ “پایتم من” و نیز “نرو عزیزم” است که توانست مخاطبان بسیاری را به سمت این هنرمند عزیز کشورمان بکشاند.
یکی دیگر از بهترین آهنگ‌هایی که می‌تواند کارنامه فعالیت حرفه‌ای او را درخشان‌تر از قبل کند، آهنگ “حال دلم” است که در ادامه به معرفی بیشتر آن می‌پردازیم.
از دیگر مواردی که بایستی به آن اشاره نمود، همکاری آصف آریا با خوانندگان بسیار دیگری از جمله مهدی جهانی است.  همکاری این دو هنرمند توانست آثار بسیار خوبی را برای آنها ثبت کند.
بازخوانی آهنگ معروف Lacasa de papel نیز از دیگر فعالیت‌های او است.

علی اصحابی در ۳۱ شهریور ۱۳۶۰ در شهر دامغان زاده شد. وی که سه برادر و سه خواهر دارد در ۱۶ سالگی به موسیقی علاقه‌مند شد. او موسیقی را به‌طور رسمی از سال ۱۳۷۹ آغاز کرد. به مدت ۵ سال نزد حمید پناهی، صادقیانی و محمد نوری به فراگیری خوانندگی پرداخت. در اوایل سال ۱۳۸۵ با ترانه «اگه عشق منی» مطرح شد و در شهریور همان سال آلبوم «لاف عاشقی» خود را منتشر کرد.
در سال ۱۳۹۰، او به همراه چند خوانندهٔ دیگر پاپ آلبوم خاص را منتشر کرد.
همچنین در بهار ۱۳۹۳، علی اصحابی در اجرای قطعهٔ «می‌شد که» که از طریق شبکه شما سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش زنده می‌شد، مورد نقد منتقدین قرار گرفت.
او در جشنوارهٔ بیست و هفتم موسیقی فجر در سالن مرکز همایش‌های برج میلاد به همراه ارکستر پاپ صدا و سیما به روی صحنه رفت.
وی تیتراژ مجموعهٔ تلویزیونی «هفت‌سین» ساختهٔ یدالله صمدی و ویژه برنامهٔ نوروزی سال ۱۳۸۹ سیما را با همراهی بهنام صفوی و فرزاد فرزین اجرا کرده‌است. همچنین نخستین بار در تله‌فیلم «میان دو هیچ» به کارگردانی مهیار عبدالملکی به عنوان بازیگر پشت دوربین رفته‌است.
او در بهمن ۱۳۹۶ در برنامهٔ «فرمول یک» صدا و سیما مهمان علی ضیا بود و به افشاگری از درآمدهای بازار موسیقی پرداخت.

سهراب پاکزاد در روز ۱۴ فروردین ۱۳۶۰ در تهران متولد شد. وی از دانشگاه علم و صنعت، مدرک کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی دارد. سهراب پاکزاد به آهنگسازی نیز می پردازد. به علت تیپ و استایلی که او دارد در زمینه مدلینگ هم فعالیت دارد و با برندهای معروفی همکاری می کند.
سهراب پاکزاد نواختن گیتار را در سال ۱۳۸۰ بدون داشتن استاد شروع کرد و جهت تکمیل آن پس از چند سال به کلاسهای استاد فیض الله مداح پیوست و با امیر طبری در این کلاسها آشنا شد و خیلی زود آهنگ سازی و ترانه سرایی را شروع کرد و این مقدمه ای برای شروع آهنگسازی و ترانه سرایی وی بود. او از کلاسهای سلفژ هومن جاوید در طول شروع فعالیت خود نیز بهره برد. قطعه ی زیر بارون، نخستین قطعه ای بود که در سال ۱۳۸۵ با آهنگسازی و خوانندگی و ترانه سرایی سهراب پاکزاد منتشر شد. همینطور اولین آهنگی که به سبک هاوس تنظیم می شد که ترانه فارسی اش همراهش بود قطعه ی زیر بارون نام داشت.
آلبوم زیر بارون که ۸ قطعه را با خود بهمراه داشت در ۲۶ آبان ۱۳۸۸ با مجوز جمهوری اسلامی منتشر شد و به بازار عرضه شد. این آلبوم سهراب پاکزاد، پرفروش ترین آلبوم همان سال شد. پر طرفدار ترین قطعه آلبوم زیر بارون قطعه ی ۳ آن میباشد که( این چه حسّیه) نام دارد. این قطعه آنقدر مشهور و پر طرفدار شد که وجهه بین المللی به خود داد و حتی مورد توجه غیر فارسی زبان ها هم قرار گرفت.
در اواخر سال ۱۳۸۸ نخستین کنسرت سهراب پاکزاد در سالن اریکه ایرانیان برگزار شد. محمدرضا گلزار در این کنسرت بعنوان نوازنده درآمز حضور داشت. مازیار فلاحی و بابک جهانبخش در هنگام اجرا، او را همراهی کردند ولی در ۲۶ ابان ماه سال ۱۳۸۹ نخستین کنسرت مستقل وی در سالن برج میلاد برگزار شد.

نصرالله معین نجف‌آبادی (زادهٔ ۲۹ دی ۱۳۳۰) که با نام هنری معین شناخته می‌شود، خوانندهٔ موسیقی پاپ و سنتی ایرانی ساکن لس‌آنجلس است. او از ۱۸ سالگی فعالیت خود را در موسیقی و آواز آغاز کرد و مدتی نیز از آموزش‌های هنرمندانی چون تاج اصفهانی و حسن کسایی بهره برد. نخستین ترانه رسمی او، قطعه‌ای به نام «یکی را دوست می‌دارم» بود که در سال ۱۳۵۷ انتشار یافت و سبب شهرت او شد. معین پس از وقوع انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ ایران و در نتیجهٔ اعمال محدودیت‌هایی بر روی فعالان عرصهٔ موسیقی، به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا فعالیت خود را با انتشار نخستین آلبوم رسمی خود به نام «می‌پرستم» پی گرفت. عموم آثار شنیدهٔ شده از معین، حاصل همکاری‌های او با دیگر هنرمندان مهاجر ایرانی است. او در کارنامهٔ هنری خود، ۲۶ آلبوم رسمی ثبت کرده‌است که آخرین آن، «ماندگار» نام دارد و در سال ۱۳۹۸ منتشر شد. معین تاکنون برنامه‌های متعددی در تالارهای مطرح جهان از جمله «تالار یونیورسال» وتالار روباز «گریک تئاتر» لس آنجلس، و «خانهٔ اوپرا دبی» اجرا کرده‌است.

شادمهر عقیلی (زادهٔ ۷ بهمن ۱۳۵۱) خواننده، آهنگساز، تنظیم کننده، نوازنده، ترانه‌سرا، تهیه‌کننده موسیقی و بازیگر ایرانی است که با انتشار چند آلبوم موسیقی در ایران کار خود را آغاز کرد. او پس از مدتی ابتدا به کانادا و سپس به ایالات متحدهٔ آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا به فعالیت هنری ادامه داد.
شادمهر در یک خانواده شش نفره در تهران متولد شد. سه برادر به نام‌های حمید، محمد تقی و محمد علی و یک خواهر به اسم پروین داشت که از این سه برادر، یکی از آن‌ها حین خدمت سربازی و یکی از آن‌ها در زلزلهٔ رودبار فوت شدند. محمد تقی نیز در سال ۹۲ درگذشت. پدرش نیز در دوران نوجوانی شادمهر درگذشت. نام پدر وی علیقلی و مادر وی که هم‌اکنون مقیم ایران است عاصفه است.
شادمهر از کودکی با دیدن سازهای موسیقی به این رشته هنری علاقمند شد.
در سال ۱۳۷۶ از هنرستان موسیقی به اتفاق یک گروه به واحد موسیقی صداوسیما رفت. فؤاد حجازی هم جزو آن گروه بود. در همان‌جا بود که با خشایار اعتمادی و علیرضا عصار آشنا شد. اولین آلبوم بدون کلام او به نام «بهار من» که تنظیمی جدید از قطعات قدیمی بود مورد استقبال قرار گرفت و هم‌زمان همکاری خود را با صداوسیما آغاز کرد.
تب شادمهر به مرور بالا گرفت و انتشار آلبوم «دهاتی» آغازگر موجی بود که همه موسیقی پاپ بعد از انقلاب را تحت تأثیر قرار داد. 
او بعد از انتشار چند آلبوم موفق و انتشار قطعاتی چون «گل یاس» (که به فاطمه زهرا تقدیم شده بود)، توانست نگاه تندروهای مذهبی را هم به سمت آثارش جلب کند. آخرین فعالیت رسمی شادمهر در ایران حضور در فیلم سینمایی «پر پرواز» بود. نقش خواننده‌ای که مجوز انتشار آثارش صادر نمی‌شود و قصد مهاجرت به خارج از کشور را دارد.
سرانجام شادمهر در سال ۱۳۸۰ پیش از اکران فیلم شب برهنه، ایران را ترک کرد و فعالیت‌هایش را در کانادا و سپس در سال ۲۰۰۷ به آمریکا مهاجرت کرده و در لس آنجلس اقامت گزید.
او از ۱۳۷۶ وارد واحد موسیقی صدا و سیما شد و در آنجا مشغول به کار شد ولی کارهایش برای کسب مجوز مشکل داشتند. به‌عنوان اولین کار «معبود» و سپس «فصل آشنایی» را اجرا کرد و بعد از آن آلبوم بهار من اولین کاست او بود. بهار من آلبوم بدون کلامی شامل ترانه‌های قدیمی مانند «گل گندم» و «بهار من»، «جان مریم» و… بود که شادمهر تنظیم و نوازندگی پیانو، گیتار و ویولن را در آن به عهده داشت. او در آلبومی به نام «فصل آشنایی» که کارهای دیگر خوانندگان پاپ آن روزگاران در ایران، هم در آن جای داشت سه آهنگ به نام‌های «باغ زندگی» به همراهی علیرضا عصار «معبود» و «فصل آشنایی» را ارائه کرد. سپس در آلبومی به نام «نازنین» باز هم به همراهی دیگر خوانندگان، دو آهنگ «قفس» و «تا بی‌نهایت شب» را ارائه کرد.

حیدر (هیدو) هدایتی در سال ۱۳۶۹ در جنوب ایران به دنیا آمد. سپس در سال 1388 به تهران رفت و در رشته فیلمسازی تحصیل کرد و از حدود سال 1391 در پروژه های سینمایی و تلویزیونی شروع به کار کرد. او در زمینه عکاسی نیز کارهایی انجام داده و چندین نمایشگاه انفرادی و گروهی داشته است. اولین آهنگ انفرادی او به نام "مو سی تو" در سال 1395 منتشر شد. حیدو تجربه ای غنی از موسیقی از طرف خانواده اش داشت، او آواز خواندن را در کنار عمویش آموخت و از حدود 8 سالگی شروع به نواختن کرد. او ژانر موسیقی خود را نوعی ترکیب موسیقی محلی جنوب ایران در ترکیب با انواع موسیقی الکترونیک و محیط توصیف می کند.

آراد آریا متولد هفتم فروردین ۱۳۶۴ است. شاید علاقه‌اش به یانی و ژان میشل ژار بود که آراد ۱۴ساله را به سمت ویولن و گیتار کشاند. او پس از گذراندن کلاس‌های سلفژ و تئوری موسیقی، در ۱۶سالگی ویولن به دست گرفت و سال بعدش سراغ گیتار رفت.
در ۱۸سالگی به عنوان نوازنده ویولن به ارکستر شهر مشهد (ارکستر نیما) راه پیدا کرد. هارمونی را نزد دکتر کامبیز روشن‌روان، در تهران آموخت. حضور ۶ماهه‌ای در گروه کر داشت و پس از آن ویولونیست گروه «کاویان» شد، گروهی که بعدها و پس از جدایی آراد، «د ویز» نام گرفت. 
در سال ۱۳۸۴ اولین تجربه‌ی حرفه‌ای خود را در قالب آلبومی به ارشاد ارائه کرد که کسب مجوز نشر آن بیش از سه سال زمان برد و مایه‌ی دلسردی او شد. بعد از این دوران بود که اولین موزیک ویدئو خود را با نام «قصّه‌ی زیرزمین» ارائه داد؛ ویدیویی که با حضور یاس، اروین خاچیکیان، آرین ئائینی و گروه «د ویز» خیلی زود محبوب شد. تنظیم «قصه‌ی زیرزمین» به عهده‌‌ی آراد بود. موزیک‌ویدئو‌های «ردّ پا، خوشبختی،‌ خاکستری و دنیای آشفته» کارهای بعدی آراد بود. هرچند سبک موردعلاقه‌‌ی آراد، راک و پاپ راک است، اما به اقتضای زمان، مکان و روحیه‌اش در سبک‌های مختلفی کار کرده است. او معتقد است آنچه مهم است کیفیت اثر است، نه الزاما سبک کار. او بیشتر به خواندن ترانه‌های اجتماعی علاقه دارد و در این زمینه تجربیات موفقی نیز داشته است که «دنیای‌ آشفته» از جمله‌ی آنها است. 

یوسف زمانی متولد 14 تیرماه سال 1371 در تهران هست. وی که در رشته مدیریت بازرگانی در دانشگاه مشغول به تحصیل شد پس از مدتی و عدم علاقه کافی به این رشته تحصیلی با تغییر گرایش به رشته استودیو رفت و در این زمینه مشغول به تحصیل شد.
اولین بار دوره دبیرستان زمانی که در کلاس شیمی برای معلم و هم کلاسی هایش خواند مورد تحسین قرار گرفت و از آنجا برای ادامه این حرفه علاقمند شد.
بصورت جدی از سال 1389 که 18 ساله بود شروع به ساخت آهنگ کرد اما با مخالفت شدید خانواده مواجه شد تا اینکه به دوره خدمت سربازی رفت.
بعد از مدتی حضورش در یک برنامه تلویزیونی کم کم از شدت مخالفت خانواده اش کمتر شد و موسیقی و آهنگ قسمت بزرگی از زندگی اش را شکل داد.


مجید خراطها (زاده ۷ مهر ۱۳۶۴) خواننده ایرانی ساکن تهران است.
نخستین آلبوم حرفه‌ای او در سال ۱۳۸۴ به نام تنهاترین تنها منتشر شد و بعد از آن آلبوم زخم زبون در زمستان ۱۳۸۵ منتشر شد. بعد از ساخت تک‌آهنگ‌ها و موزیک و تنظیم آلبوم برای سایر هنرمندان، آلبوم سوم خود را با نام وداع به بازار عرضه داشت و آلبوم آواره را در زمستان ۱۳۸۷ عرضه کرد. همچنین خراطها توانست در سال ۱۳۹۱ مجوز خود را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بگیرد و نخستین آلبوم رسمی و مجاز خود را با نام دیگه میرم در همان سال منتشر کند.
خراطها پس از سه سال در سال ۱۳۹۴ آلبوم دارم میرم و موزیک ویدیو دارم میرم را با مضمون «مبارزه با بیماری سرطان» منتشر کرد.
نخستین کنسرت رسمی مجید خراطها در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران بود. وی تاکنون کنسرت‌های بسیاری را در شهرهای مختلف ایران برگزار کرده‌است.

بُمرانی نام گروه موسیقی ایرانی است که در سال ۱۳۸۷ فعالیت خود را از فضای مجازی و کافه‌ها و سپس آهنگسازی و اجرای زنده در تئاتر شروع کرد و هم‌اکنون از گروه‌های فعال داخل ایران است.
گروه بمرانی از سال ۱۳۸۷ فعالیت خود را با ضبط آلبوم «آسمان زرد خورشید آبی» توسط بهزاد عمرانی و با همکاری حمیدرضا بهزادیان و به دنبال آن یک اجرای صحنه‌ای در مجتمع فنی تهران آغاز کرد. پس از آن با پیوستن مانی مزکی (نوازندهٔ هارمونیکا (سازدهنی)) و جهانیار قربانی (نوازندهٔ گیتار الکتریک) گروه شروع به ضبط قطعه‌ای با نام «هنوز همونم» (قطعه‌ای از آلبوم جوراب‌های لخت) کرد تا فعالیت گروه با اعضای جدید رسماً آغاز شود. پس از آن با پیوستن آرش عمرانی (نوازندهٔ پیانو) بمرانی شروع به اجرا کردن در کافه‌های تهران کرد. کمی بعد کیارش عمرانی به عنوان نوازندهٔ گیتار بیس به گروه و پس از آن آبتین یغماییان (نوازندهٔ درامز و پرکاشن) نیز به گروه اضافه شد. در این سال‌ها علاوه بر اجرا در کافه، گروه به اجرا در خیریه‌هایی همچون «محک» و آموزشگاه‌های موسیقی پرداخت و سپس برای اولین بار در سال ۱۳۹۰ توسط حسن جودکی و سجاد افشاریان به صحنهٔ تئاتر برده شد تا برای نمایش «صد سال پیش از تنهایی ما» با بازی سیامک صفری در تهران به آهنگسازی و اجرا بپردازد. بمرانی برای حدود دو سال به صورت مداوم به آهنگسازی و اجرای تئاتر و اجراهایی موسوم به پژوهشی در آموزشگاه‌های تهران مشغول بود و در سال ۱۳۹۲ از سوی ادارهٔ نمایش به عنوان پرکارترین آهنگساز تئاتر معرفی شد. پس از آن گروه به پیشنهاد «نشر چکه» مشغول ضبط آلبومی برای کودکان به نام «اتوبوس قرمز» شد که این آلبوم در سال ۱۳۹۲ در «استودیو صبا» ضبط و در ۱۳۹۳ منتشر شد تا اولین آلبوم رسمی گروه با تأیید وزارت ارشاد باشد، یک سال بعد در ۱۳۹۴ گروه آلبوم بعدی خود را با نام «مخرج مشترک» منتشر کرد و به دنبال آن بیش از ۲۰ اجرا در سالن آزادی و جشنوارهٔ موسیقی فجر برگزار کرد، آلبوم بعدی گروه در ۱۳۹۵ منتشر شد، به نام «گذشتن و رفتن پیوسته»، پس از این آلبوم گروه اجراهایی در سالن‌های بزرگتری مانند برج میلاد و سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران تجریه کرد و با استقبال بیشتری مواجه شد.
بمرانی در زمستان ۱۳۹۷، آلبومی به نام سیزده‌چهل را منتشر کرد که حاصل پژوهش چندسالهٔ اعضای گروه بر آثار آوانگارد موسیقی پاپ دههٔ چهل ایران، و بازتنظیم و بازخوانی آن‌ها بود.
آخرین آلبوم بمرانی، «احتمالاً قهرمانی در کار نیست» نام دارد که در مرداد سال ۱۳۹۹ منتشر شد.
بمرانی از ابتدا تا به امروز بیش از ۱۰۰ اجرا در تهران، شیراز، رشت و اصفهان برگزار کرده‌است.
از دیگر فعالیت‌های گروه می‌توان به ساخت موسیقی برای انیمیشن «مردی که لب نداشت» ساختهٔ میلاد شاهجانی و با صداپیشگی فاطمه معتمدآریا، ساخت موسیقی برای فیلم مستند «میراث ناپدری» ساختهٔ نیما مهدیان، ساخت موسیقی تیتراژ فیلم «خواب‌زده‌ها» به کارگردانی فریدون جیرانی، ساخت موسیقی تیتراژ برنامهٔ خندوانه در فصل دوم این برنامه و اجرای زنده با تلفن هوشمند، ساخت موسیقی متن فیلم «مارموز» ساختهٔ کمال تبریزی و حضور در چند جشنوارهٔ موسیقی بین‌المللی در خارج از کشور اشاره کرد.

رضا ملک زاده خواننده پاپ زاده ۴ شهریور در تهران؛ خواننده پاپ و نوازنده گیتار و پیانو می باشد که با آهنگ دریا دریا به شهرت رسید.
وی به طور حرفه ای از سال ۱۳۹۴ وارد دنیای موسیقی شده و سابقه همکاری با خوانندگانی چون سعید زمانی، هادی زینتی ، مسعود جهانی  را در کارنامه هنری خود دارد.

علی منتظری متولد ۶ تیر ۱۳۷۵ در مشهد، در عرصه خوانندگی ، آهنگسازی و نوازندگی گیتار در سبک پاپ فعالیت دارد. او از ‎سال ها ۱۳۹۱ کار خود را در زمینه موسیقی آغاز نموده است.
با هنرمندان بزرگی همچون علیرضا طلیسچی و حامد برادران نیز فعالیت داشته است. وی خواننده بسیار خوبی نیز می باشد. وی نوازندگی گیتار نیز می کند. وی تاکنون کنسرت رسمی نداشته است. 

ماهور باقری خواننده سبک پاپ،نوازنده، دکلماتور و نویسنده متولد ۱۲ شهریور سال ۱۳۶۷ در شهر تهران می‌باشد. او اکثر ساز ها را می نوازد و مدتی موسیقی هم آموزش داده است.
ساز تخصصی او گیتار است و مهارت در سبک فلامینکو دارد.
از ۱۳ سالگی کار موسیقی و آواز را شروع کرد و در سن ۱۷ سالگی به دلیل علاقه زیاد به علم وارد دانشگاه شده و تا مقاطع عالیه تحصیلات آکادمیک خود را در رشته شیمی تجزیه ادامه داده.
۱۹ سال داشت که به تدریس گیتار فلامینکو ر‌وی آورد و در این زمینه هنرجویان فراوانی داشت.
از سال ۱۳۹۹ آواز پاپ را به صورت حرفه‌ای آغاز کرده و قطعات زیادی را به تولید رسانده است.

«ماکان بند» یک گروه موسیقی ایرانی در ژانر پاپ است که در سال ۱۳۹۵ شکل گرفته است. این گروه متشکل از رهام هادیان، امیر مقاره و امیرمیلاد نیکزاد است و یاشار خسروی آهنگساز و نوازندهٔ ساکسوفون، رهبری آن را از زمان شکل‌گیری بر عهده گرفته است.
امیر زادهٔ ۳ دی سال ۱۳۷۴ و رهام زادهٔ ۷ مرداد ۱۳۷۰ می‌باشد.
ماکان بند در زمانی کوتاه توانست به شهرت برسد و کنسرت‌هایشان با استقبال مخاطبان سبک پاپ روبرو گردید.
طرفداران موسیقی‌ پاپ بر این اعتقاد هستند که این گروه، عمدهٔ شهرتشان را پس از انتشار آهنگ «هر بار این درو» به‌دست‌آورده‌اند.
نام «ماکان» ریشهٔ فارسی، دیلمی دارد و نام یکی از پسران کاک از حاکمان مازندران در سدهٔ چهارم هجری، به معنی شجاعت است.

آرتوش با نام کامل آرتاشس آودیان (ارمنی: ԱՐՏԱՇԵՍ ԱՎԵՏՅԱՆ، زاده ۲۳ مرداد ۱۳۲۱ در تهران) خوانندهٔ ارمنی‌تبار اهل ایران است.
یکی از والدین او اهل ارمنستان بود و در سال ۱۹۶۳ به همراه خانواده به ارمنستان رفت. آرتوش به همراه همسرش لولا، خوانندهٔ متولد تفلیس گرجستان آثار دوصدایی متعددی را با یکدیگر اجرا کردند.
او در سال ۱۳۴۴ در روابط عمومی کارخانجات تازه تأسیس شده «قو» مشغول به کار شد و دو ترانهٔ تبلیغاتی به نام‌های «افسانه قو» و «نیلوفر دریا» را خواند که با استقبال مخاطبان روبرو شد.
شناخته‌شده‌ترین آهنگ وی به فارسی با عنوان «نفرین» یا «سنگ قبر آرزو» در سال ۱۹۶۴ به اجرا درآمد.


محمد معتمدی (زادهٔ ۲ مهر ۱۳۵۷ در کاشان)، خوانندهٔ اهل ایران است.
محمد معتمدی، فراگیری آواز و همچنین ساز نِی را به صورت خودآموز از سنین نوجوانی آغاز کرد. از سال ۱۳۷۶ شروع به فراگیری شیوه آواز طاهرزاده نزد حمیدرضا نوربخش کرد. او همچنین به‌سبب گرایش و علاقه‌ای که به مکتب آواز اصفهان داشت، همزمان به تمرین و الگوبرداری از آواز استادانی چون تاج اصفهانی و ادیب خوانساری پرداخت و در این مسیر از راهنمایی کسانی چون: حسین عمومی و علی‌اصغر شاه‌زیدی استفاده کرد. او تاکنون با گروه‌های زیادی کار کرده که از جمله آنها می‌توان به گروه خورشید (مجید درخشانی)، همنوازان شیدا (محمدرضا لطفی)، ارکستر ملی ایران (فرهاد فخرالدینی)، هم آوایان (حسین علیزاده) و گروه ادیب (که خودش پایه‌گذار آن است) اشاره کرد. محمد معتمدی دانش‌آموختهٔ دانشگاه صدا و سیما است.
او سال ۲۰۱۳ میلادی از سوی رادیو بین‌المللی فرانسه به‌عنوان خواننده منتخب در رشته موسیقی ملل معرفی شد و جایزه فرانس‌موزیک ۲۰۱۳ را دریافت کرد.
ارکستر موسیقی ملی بعد از سه سال، فعالیت مجدد خود را آغاز کرد؛ این بار، با رهبری «فرهاد فخرالدینی» که از آخرین اجرایش همراه با ارکستر، بیش از ۶ سال می‌گذرد. در آخرین برنامهٔ ارکستر به همراه فخرالدینی، «سیدمحمد معتمدی» به عنوان خواننده حضور داشت و حالا بار دیگر او در این برنامه قطعاتی را اجرا کرد و با همراهی سالار عقیلی خوانندهٔ اولین اجرای ارکستر طی سه شب انجام شد. او هر سه اجرای خود را به ۱۷۵ شهید غواص تقدیم نمود و دلیلش را «ارادت همیشگی‌اش به شهیدان» دانست.
دی ماه۱۴۰۰، محمد معتمدی در مراسم «مقام حماسه» که به مناسبت دومین سالگرد ترور قاسم سلیمانی به دست دولت ایالات متحده آمریکا در تالار وحدت برگزار شد، به دلیل خواندن قطعهٔ آهنگ عشق زیبا توسط مسئولان از جمله محمدباقر قالیباف، غلامعلی حداد عادل، پیمان جبلی، محمد مهدی اسماعیلی و خانوادهٔ قاسم سلیمانی مورد تقدیر قرار گرفت.
وی در مسابقه استعدادیابی «آوای جادویی» به عنوان داور و مربی حضور دارد.
اکسپوی موسیقی «بابل مد» که همه ساله در شهر مارسی فرانسه برگزار می‌شود، عهده‌دار اهدای جایزه سال رادیو فرانسه است. سال ۲۰۱۳ ضمن معرفی چهره برگزیده سال جایزه «فرانس موزیک» را به محمد معتمدی اهدا کردند که این جایزه با انتخاب کارشناسان موسیقی‌شناسی قومی به افراد برگزیدهٔ فعال در زمینه موسیقی ملل اهدا می‌شود.

مهسا وحدت (زادهٔ ۱۳۵۲)، خواننده، و نوازنده موسیقی سنتی ایرانی است. او خواهر مرجان وحدت است و تاکنون کارهای مشترکی با او انجام داده‌است.
مهسا وحدت در سال ۱۳۵۲ در تهران به دنیا آمد. از چهارده سالگی مقدمات موسیقی را با نواختن پیانو (کلاسیک) آغاز کرد. فراگیری آواز ایرانی (سنتی) را نزد پری ملکی آغاز کرد و نزد مهدی فلاح و مدت کوتاهی هم در کنار محسن کرامتی شیوه دیگر آواز سنتی را فرا گرفت. آموزش ساز سه تار را نزد رامین کاکاوند آغاز نمود و نزد مسعود شعاری ادامه داد. در سال ۱۳۷۸ از دانشکده موسیقی دانشگاه هنر با مدرک لیسانس موسیقی دانش‌آموخته شد.
در دانشگاه هنر از راهنمایی استادانی چون شریف لطفی، هوشنگ ظریف، بهنام وادانی، عبدالرضا سجادی، احمد پژمان، هوشنگ کامکار، محمدرضا درویشی، ساسان فاطمی بهره‌مند شد.

کاوه یغمایی (زادهٔ ۲۱ آذر ۱۳۴۷ در تهران) خواننده، نوازنده، تنظیم‌کننده و آهنگ‌ساز راک ایرانی است.
کاوه در ۱۰ سالگی آشنایی با موسیقی و نوازندگی گیتار آکوستیک و نیز الکتریک در سبک‌های مختلف به ویژه راک را به عنوان سبک تخصصی و مورد علاقه نزد پدر (کورش یغمایی) در خانواده آغاز کرد. ورود به هنرستان عالی موسیقی در ۹ سالگی و آموزش تخصصی پیانوی کلاسیک نزد استاد نامدار نوین افروز و نیز آموزش هم‌زمان آهنگسازی، آرایش سازها و نوازندگی گیتار…
بعد از انقلاب ۱۳۵۷ و انحلال هنرستان عالی موسیقی و توقف اجباری تحصیل آکادمیک موسیقی فراگیری موسیقی را در هنرستان عالی موسیقی پسران و فارغ‌التحصیلی با ساز تخصصی فلوت ادامه داد. در سال ۱۳۷۳ با ورود به دانشگاه و فراگیری تخصصی گیتار کلاسیک فعالیت حرفه‌ای در زمینه ضبط موسیقی، آهنگسازی و آرایش سازها را آغاز کرد.
او همچنین با هنرمندان زیادی در آلبوم‌های مختلف موسیقی به عنوان آهنگساز، و آراینده سازها نوازنده گیتار، فلوت، کیبورد، درامز و پرکاشن همکاری کرد. او استاد گیتار الکتریک در دانشکده موسیقی است. وی همچنین استاد موسیقی افراد مشهوری مانند سیروان خسروی بوده‌است. اولین آلبوم او با نام مترسک با آهنگسازی، تنظیم، نوازندگی و خوانندگی خودش در سال ۱۳۸۲ منتشر شد که این آلبوم کمک زیادی به سیروان خسروی کرد که او وارد موسیقی شود.
کاوه برای پیگیری موسیقی روز دنیا و همچنین ایجاد همکاری با موزیسین‌های بین‌المللی ایران را ترک کرد. او پس از آن در ونکوور کانادا اقامت گزید. آلبوم دوم خود را با نام سکوت سرد توسط کمپانی ترانه در سال ۱۳۸۶ منتشر کرد. او در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۹۰ به ایران بازگشت و در سال ۱۳۹۵ آلبوم منشور را منتشر کرد.

سهیل نفیسی (زاده ۱۳۴۶، تهران) خواننده، آهنگساز و نوازندهٔ گیتار اهل ایران است. او که خود به یادگیری موسیقی پرداخته‌است، بیش از ۲۰ سال در هرمزگان (بندرعباس) زندگی کرده و موسیقی‌اش تا حد زیادی تحت‌تاثیر این منطقه است.
علاقه فراوان او به شعر معاصر ایران، سهیل را به سوی ترانه‌سازی بر اساس برخی اشعار به یاد ماندنی ایران معاصر سوق داد. سبک خوانندگی و نواختن گیتار او را می‌توان نوعی نقالی موسیقایی به‌شمار آورد.
سهیل نفیسی در ۵سالگی با ملودیکایی که از پدرش هدیه گرفته بود با موسیقی آشنا شد. بعدها آکاردئون و ارگ کوچک جایگزین ملودیکا می‌شوند.
در ۱۴سالگی صاحب گیتاری می‌شود که سفر او را به دنیای موسیقی میسر می‌کند. ملاقات با نوازندگان و مدرسان گیتار در تهران و کانون گیتار کلاسیک و آشنایی با ابراهیم منصفی شاعر و ترانه‌سرای جنوبی باعث جدی شدن کار او شده‌است. به قول نفیسی در هرمزگان کمتر خانه‌ای است که نواری از منصفی نداشته باشد.
نفیسی ۲۳سال از عمرش را در بندرعباس زندگی کرد. در این ایام، با ابراهیم منصفی، رامی، آشنا شد. این آشنایی، سال‌ها بعد منشأ آلبوم ترانه‌های جنوب وی شد و آن‌طور که خودش می‌گوید آوازهای جنوبی‌اش او را ادامه می‌دهند و پاره‌ای از خودش و گذشته‌اش هستند.
سهیل نفیسی هم‌اکنون در تهران زندگی می‌کند و حرفهٔ اصلی او نجاری است.
در دوران جوانی، سهیل نفیسی دست به ساخت و اجرای موسیقی برای چند فیلم کوتاه و بلند زد. سهیل نخستین‌بار با انتشار آلبوم ری‌را که از شعر نو شاعرانی چون احمد شاملو، نیما، اخوان ثالث و... استفاده کرده بود خود را به عنوان علاقمندان موسیقی معرفی کرد. پس از آن، با برگزاری تعدادی معدود کنسرت و انتشار دو آلبوم دیگر به نام‌های ترانه‌های جنوب و چنگ و سرود، ارتباط خود را با دوست‌داران موسیقی خود حفظ کرد. به گفتهٔ خود او، شعر معاصر، افق‌های دید او را متأثر کرد.
وی، هم‌زمان با کار بر روی آلبوم ری‌را، کار روی چهارمین آلبوم خود که متمرکز بر اشعار حافظ است را آغاز کرد. سبک کار موسیقی سهیل، آن‌گونه که خود می‌گوید، یک ساز و یک نوازنده است، در مقابل کار بزرگ ارکسترال یا یک گروه موسیقی بزرگ.

ایهام بند یا ایهام یک گروه موسیقی تلفیقی پاپ سنتی است. این گروه در سال ۱۳۹۶ با همکاری زانیار خسروی با مازیار لشنی فعالیت خود را در عرصه موسیقی آغاز کرد.
اولین قطعهٔ این گروه با عنوان بغض در ۳۱ مرداد ۱۳۹۶ منتشر شد که با استقبال بسیار خوبی مواجه شد. آهنگ بغض از نظر بسیاری از کارشناسان موسیقی بهترین آهنگ در سبک پاپ و موسیقی تلفیقی می‌باشد که در سال ۱۳۹۶ ساخته‌شده‌است.
قطعات

نیما مسیحا در ۱۳ دی ۱۳۵۳ در تهران متولد شد. علاقه او به موسیقی و خواندن از همان دوران کودکی شکل گرفت. خانواده و پدرش که صدای خوبی هم دارد مشوق اصلی وی بودند، او فارغ‌التحصیل رشته ادبیات در مقطع لیسانس است و در سال ۸۲ با مریم مسیحا ازدواج کرده‌است. نیما مسیحا در برنامهٔ دورهمی مهران مدیری بیان کرد که به علت ازدواج فامیلی مادر و پدر دچار بیماری چشمی مادرزادی فوندوس فلاوی ماکولاتوس است.
نیما مسیحا در سال ۶۹ و در پی یک فراخوان در روزنامه همشهری که تالار وحدت برای تکمیل گروه کر هنرجو می‌پذیرفت، شرکت کرد و به عنوان خواننده تنور شروع به خواندن کرد. او تا سال ۷۰ با گروه کر تالار وحدت بود و در این سال از این گروه جدا شد ولی تا سال ۷۸ تمرینات خود را شخصاً و انفرادی ادامه داد.
مسیحا زیر نظر حسین سرشار آواز و از گرگین موسیسیان تئوری موسیقی را آموخت، وی در پی آشنایی با بابک بیات در سال ۷۷، کار در زمینهٔ موسیقی پاپ را آغاز کرد و با خواندن ترانه پروانگی در فیلم دست‌های آلودهٔ سیروس الوند در سال ۷۸ کار را به‌طور رسمی دنبال کرد و این آهنگ باعث دیده شدن و شهرت وی شد.
مسیحا با آهنگسازان مطرحی چون مجید انتظامی ،شهرداد روحانی، بابک بیات و … کار کرده‌است.
گرایش نیما مسیحا و جنس صدای او به موسیقی کلاسیک برمی‌گردد و موسیقی پاپ را با کلاسیک تلفیق کرده‌است.

حمیدرضا امیری صفت (زادهٔ ۱۸ مرداد ۱۳۷۲) خواننده، ترانه‌نویس و رپر اهل ایران است.
پدر و مادر حمید صفت وقتی او کودک بود از هم جدا شدند. مادر او در حدود سال ۱۳۸۴ با مردی به نام هوشنگ ازدواج کرد و با او در آلمان زندگی می‌کرد.
حمید صفت قرار بود از جمله بازیگران نمایش لامبورگینی به کارگردانی سیامک صفری باشد که در مجموعهٔ شهرزاد تهران روی صحنه رفت. از آن‌جا که رپرها در ایران مجاز به اجرا نیستند، او فقط یک شب روی صحنه رفت و از آن به بعد از همراهی این گروه محروم شد. وی همچنان در ایران به سر می‌برد. از ویژگی‌های آثار حمید صفت پرداختن به مسائل روز، در عین تقیّد ملی و دینی است.


گرشا رضایی خواننده سبک پاپ، نوازنده و آهنگساز متولد 22 اردیبهشت سال 1363 در شهر ازنا در استان لرستان است و اصلاتا لر است. او موسیقی را از سنین کم و کودکی شروع کرده است و آواز خواندن را از خانواده مادری اش به ارث برده است. از سن 13 سالگی به صورت جدی فعالیت را شروع کرده است.
گرشا رضایی نوازنده گیتار به سبک فلامنکو و کلاسیک است و گیتار الکتریک هم می نوازد و دوره های آموزش این سازها را برگزار کرده است. او پیانو، کمانچه، بریط و سه تار هم می نوازد.
وی در سال 1392 اهنگ تیتراژ سریال دولت مخفی را خواند و سپس تیتراژ برنامه لوتوس شبکه سلامت را هم خواند.
گرشا رضایی به جز خوانندگی مدتی رهبر ارکستر بوده است و صدابرداری هم کرده است. او در مقطعی موسیقی را هم به صورت تخصصی تدریس کرده است.


ایرج جنتی‌عطایی در ۱۹ دی‌ماه ۱۳۲۵ در شهر مشهد متولد شد. پدر او اصالتی تبریزی داشت اما بزرگ‌شده مشهد بود. مادر او از اهالی عشق‌آباد بود که به دنبال حکومت استالین ناچار به مهاجرت به مشهد شد. او به علت شغل پدر در نیروی هوایی چند سالی را در مشهد و چند سالی را در دزفول گذرانده اما بخش تعیین‌کننده‌ای از دوران کودکی و جوانی‌اش در تهران گذشته‌است. او فارغ‌التحصیل رشته تئاتر از مدرسه هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران و دانش‌آموخته جامعه‌شناسی هنر از کالج چلسی است.
ترانه‌سُرایی را در نوجوانی (اوایل دهه چهل خورشیدی) آغاز کرد. برای ترانه‌های اولیه‌اش، میلاد کیایی آهنگ‌سازی می‌کرد که روزهای سه‌شنبه از یک برنامه آماتوری رادیو ایران پخش می‌شد. اولین کاری که به‌طور رسمی از او پخش شد ترانه‌ای بود به اسم «شِکوِه» که بر روی ملودی‌ای از سلیمان اکبری نوشته بود و روز جمعه‌ای از برنامه شما و رادیو پخش شد. بعدتر به صورت تیمی، کار با یکی از درخشان‌ترین آهنگ‌سازان موسیقی پاپ ایران، پرویز مقصدی را آغاز کرد. در این دوران ترانه‌های بسیاری را بر مبنی ملودی‌های مقصدی آفرید. ترانه «گل‌سرخ» که ویگن اجرایش کرد، یکی از مشهورترین ترانه‌های این دوران است.
سپس به استودیو طنین پیوست و ترانه‌هایش در این دوران در کنار ترانه‌هایی از شهیار قنبری و اردلان سرفراز آغازگر موج نو ترانه ایران شد. در ادامه این موج و پیوستن ترانه‌سرایان دیگری هم‌چون زویا زاکاریان، مسعود امینی، فرهاد شیبانی و منصور تهرانی با آهنگ‌سازی آهنگ‌سازانی هم‌چون واروژان، بابک بیات و حسن شماعی‌زاده و صداهایی چون داریوش، گوگوش و ابی موسیقی پاپ و ترانه ایران در دهه پنجاه خورشیدی (هفتاد میلادی) به اوجی درخشان رسید.
در سال ۱۳۵۱، به خاطر ارزش‌های هنری و اجتماعی ترانه‌هایش، برنده «جایزه فروغ» شد اما این جایزه را چند سال بعد، در آستانه برگزاری دیگرباره آن ـ به عنوان اعتراض به شیوه حاکم بر گزینش نامزدهای جایزه ـ پس داد.
در سال ۱۳۵۲ او به همراه دوست و بچه‌محل دوران نوجوانی‌اش، بابک بیات با احساسی که از رویداد سیاهکل گرفت، «ترانه جنگل» را با صدای داریوش اقبالی منتشر کرد. این ترانه در کنار ترانه‌های «بن‌بست» و «خونه»، ساواک را متوجه او کرد که به دستگیری او و داریوش در سال ۱۳۵۳ منتهی شد.
سرانجام در آذرماه ۱۳۵۷ مجبور به ترک میهن شد و از آن پس در تبعیدی طولانی زیسته‌است. در تبعید هم پس از چند سالی وقفه، پیگیرانه به آفرینش ترانه پرداخته و ترانه‌های بسیاری به کارنامه هنری خود افزوده‌است. ترانه‌های او را (بیش از ۳۰۰ ترانه) پیش و پس از انقلاب، بهترین‌های موسیقی پاپ ایران اجرا کرده‌اند.
او همواره به ترانه‌سُرایان پیش از خود نگاهی مهربان و حرفه‌ای دارد. از ناصر رستگارنژاد، پرویز وکیلی، نوذر پرنگ، هوشنگ شهابی و به خصوص تورج نگهبان ـ که در استودیو طنین به او راه و میدان عمل داد ـ با احترام یاد می‌کند.

مجید اخشابی (زادهٔ ۲۷ دی ۱۳۵۱) خوانندهٔ موسیقی پاپ و سنتی، آهنگساز، تنظیم‌کننده، و نوازندهٔ سنتور اهل ایران است.
مجید اخشابی سال ۱۳۸۰ با خوانندگی در تیتراژ مجموعهٔ تلویزیونی گم‌گشته شهرت بسیاری یافت. از آن سال به بعد استفاده از موسیقی همراه با خواننده در تیتراژ سریال‌های پس از انقلاب به‌صورت سنتی همیشگی شکل گرفت. اخشابی در سریال‌ها و برنامه‌هایی چون همراز، عروج، مهتاب، محلهٔ بنده‌نواز ، مسافری از هند، یک وجب خاک، خانه‌به‌دوش، متهم گریخت و… آهنگ‌هایی را اجرا کرده‌است. وی فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد موسیقی و دکترای پژوهش هنر از دانشگاه هنر تهران است.


مانی رهنما، با نام اصلی شهرام، در تیر ۱۳۵۰ خورشیدی در نارمک تهران به دنیا آمد. او از کودکی به صوت و آواز علاقه‌مند بود و از ۱۴ سالگی با خرید یک پیانو، رسماً موسیقی را شروع نمود. در مهر ماه سال ۱۳۷۱ به نزد بابک بیات رفت و از همان‌جا کلید فعالیت هنری جدی خود را زد.
در طی ۶ سال کار با بابک بیات، اصول خوانندگی را فرا گرفت و سبک صدای خود را نیز پیدا کرد که در سال ۱۳۷۶ و در فیلم «مرسدس» به کارگردانی مسعود کیمیایی این سبک را اجرا نمود. با شعری از ایرج جنتی عطایی.
در سال ۱۳۷۷ و در اولین جشنواره موسیقی پاپ، موفق به دریافت جایزه بهترین خواننده شد. در سال ۱۳۷۷ آلبوم «مرسدس» و در سال ۱۳۷۸ آلبوم «فصل پرواز» به آهنگسازی بابک بیات و اشعاری از شهین حنانه و پیام پارسا را منتشر نمود که آهنگ پرنده از آهنگ‌های شناخته شده این مجموعه است.
در سال ۱۳۷۹ در آلبوم «بغض» دو قطعه را اجرا کرد. آلبومی که به یاد واروژان بود و آهنگسازی تمام قطعاتش از داریوش تقی‌پور بود و حمید خندان، محمدرضا صادقی و قاسم افشار دیگر خواننده‌های این آلبوم بودند.
در سال ۱۳۸۰ آلبوم «آخرین غزل» به آهنگسازی داریوش تقی‌پور را منتشر ساخت. مانی رهنما در سال ۱۳۸۹ آلبوم "کجا به خنده می‌رسیم؟" را منتشر کرد. آلبومی پیانویی، با آهنگسازی خودش و تنظیم و نوازندگی آندره آرزومانیان با ترانه‌هایی از بابک صحرایی که از جمله آهنگ‌های موفق این آلبوم می‌شود به یه پیانو یه گل سرخ، تحملم کن و کجا به خنده می‌رسیم کرد. آلبوم کجا به خنده می‌رسیم به خاطر فضای خاصش و اینکه تمام آهنگ‌هایش فقط با پیانو نوازندگی و اجرا شده‌اند یکی از آلبوم‌های خاص کارنامه هنری مانی رهنما بوده‌است. «کجا به خنده می‌رسیم» با صدای مانی رهنما و آلبوم «برف» با صدای فرهاد مهراد تنها آلبوم‌های پاپ ایرانی هستند که به صورت پیانویی به انتشار رسیده‌اند.

چارتار یک گروه موسیقی ایرانی است که در سال ۱۳۹۰ توسط آئین احمدی فر، آرش فتحی، آرمان گرشاسبی و احسان حائری تشکیل شد.
موسیقی چارتار ترکیبی است از حال و هوای موسیقی ایرانی و کلاسیک به همراه کلامی خوش آهنگ و پرداختی مدرن. حاصل فعالیت این گروه آلبوم‌های باران تویی، جاده می‌رقصد و دریا کجاست بوده که به ترتیب در سال‌های ۱۳۹۰٬۱۳۹۴٬۱۳۹۶ منتشر شده‌اند. در حال حاضر شرکت آواسازان ققنوس به سرپرستی محمد حسین توتونچیان تهیه‌کنندهٔ آثار این گروه است.
برخی از منتقدان آثار این گروه را سرزنده و نو و برخی دیگر ساختار کارها را تکراری ارزیابی کرده‌اند.
برگزاری آیین رونمایی یکی از آلبوم‌های چارتار در محوطه کاخ نیاوران و عدم برنامه‌ریزی مناسب و بروز بی‌نظمی در سال ۱۳۹۴ باعث انتقادهایی به این گروه شد. در شهریور ۱۳۹۵ و هنگامی که گروه در خارج از کشور در حال برگزاری کنسرت بود از زنانی که قصد داشتند با آنها عکس یادگاری بگیرند، درخواست کرده که حجاب داشته باشند و برای این کار روسری‌هایی را هم به این زنان داده‌است. پس از اعتراض‌هایی که به این حرکت صورت گرفت این گروه طی یادداشتی در صفحه اینستاگرام خود ضمن اظهار تاسف اعلام کرد که پیشنهاد این کار از سوی برگزارکنندگان کنسرت بوده‌است.
در سپتامبر ۲۰۱۶ بخش نخست کنسرت «چارتار» به دلیل مشکلاتی در صدابرداری و نارضایتی مردم در پی آن، زودتر به پایان رسید. علاوه بر این موضوع، ورود پی در پی مردم به سالن – حتی نیم ساعت پس از آغاز برنامه – تمرکز اجرا کنندگان و شنوندگان را تا حد زیادی به هم زده بود.

علیرضا عصار (زادهٔ ۴ بهمن ۱۳۴۸ در خیابان ری تهران) خواننده، آهنگساز و نوازنده اهل ایران است.
علیرضا عصار نواختن پیانو را در ۵ سالگی آغاز کرد و نخستین استاد وی کاووس سمندر بوده‌است.
علیرضا عصار، نخستین کنسرت موسیقی خود را در سن ۱۶ سالگی در جایگاه نوازندهٔ پیانو در تالار ابوریحان دانشگاه شهید بهشتی برپا نمود و پس از آن در سن ۲۲ سالگی یعنی سال ۱۳۷۰ در تئاتر «پیروزی در شیکاگو» به کارگردانی داوود رشیدی و بازی مهدی هاشمی و فریماه فرجامی در جایگاه نوازندهٔ پیانو حضور یافت.
نخستین تجربهٔ خوانندگی وی به‌طور رسمی، با اجرای قطعهٔ «عیدانه» به سفارش مرکز موسیقی سازمان صدا و سیما با سروده‌ای از مولانا و آهنگ‌سازی فؤاد حجازی در سال ۱۳۷۷ شکل گرفت. پس از آن در فیلم سینمایی مرد عوضی به اجرای قطعه‌ای پرداخت و سپس به همراه محمد اصفهانی، «قدسیان آسمان» را اجرا کرد. همچنین اجرای ترانه «باغ زندگی» همراه با شادمهر عقیلی از آثار سرشناس وی به حساب می‌آید.
آلبوم «نهان مکن» با همکاری شهرداد روحانی در استودیو اَبی رُد لندن با ارکستر سمفونیک لندن ضبط شده‌است. وی در سال ۱۳۹۶ بعد از شش سال دوری از مارکت موسیقی آلبوم «جز عشق نمی‌خواهم» را منتشر کرد و اولین اجرای زنده چهار ترانه این آلبوم را در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران اجرا کرد.