پرانتز

با عبور از خیابون
زیر نم نمای بارون
تو پیاده رو به یادت
از زمین میرم آسمون

با مرور خاطرات
تک و تنهام با خودم
همه کوچه های شهرو
پی تو راهی شدم

به هوای تو خونمو
به خیابون میبرم
من از این خواب ناتموم
شبی صد دفعه میپرم
یه پرانتزی که قلبم
تو محاصرت عاشقه
با تو موزیک و زندگیم
میرسن به معاشقه