عید میاد

شبه عید است، سره سفرهٔ خالی خوابیم

مادرم زًل زده به خالیه یک پیمانه

همه خوابیم، چرا که پدرم از شرمش

تا نخابیم، مهالست بیاید خانه

عید هر سال برای منو اهله خانه

روزه خوبه پدری هست، که دائم سفر است

حاله مارا کمی امسال، همه میفهمند

عید امسال، برای همه روزه پدر است

عید می آید اگر، بر سره این سفر شبی، دسته خالیه پدر، مظهره اعجاز شود

قلبه این خانه گرفتست، هوا می‌خواهد، عید می آید اگر پنجره‌ای باز شود

عید با سبزه و سیب آمده از راه ولی، بار بر شانهٔ ما قده دماوند شده

جایه سکه وسط سفرهٔ عیدم خالیست، ارزش سکه در این شهر مگر چند شده

یک نفر بود که از سفرهٔ شامش با عشق، کوچه کوچه به یتیمان همه شب نان میداد

کاش امروز همو بود که جایه سکه، آهن تفته به امثال اقیلان میداد

عید روزیست، که هر سفره پر از نان باشد

عید روزیست، که ما حقه کسی را نخوریم

نان، در این شهره پر از خرمن گندم، حتما

آنقدر هست، که ما نانه کسی را نبوریم

که ما حقه کسی را نخوریم