بوی عشق

چه خوش است بوی عشق از نفس نیازمندان
دل از انتظار خونین، دهن از امید خندان

نظری مباح کردند و هزار خون معطر
دل عارفان ببردند و قرار هوشمندان

اگرم نمی پسندی ، مدهم به دست دشمن
که من از تو برنگردم به جفای ناپسندان

اگر از کمند عشقت برهم، کجا گریزم؟
که خلاص بی تو بند است و حیات بی تو زندان

نفسی بیا و بنشین، سخنی بگوی و بشنو
که قیامت است چندین، سخن از دهان چندان