پری

شبی که آواز نی تو شنیدم چو آهوی تشنه پی تو دویدم
دوان دوان تا لبه چشمه رسیدم نشانه ای از نی و نغمه ندیدم

تو ای پری کجایی که رخ نمی نمایی از آن بهشت پنهان دری نمیگشایی
دله من سرگشته ی توست نفسم آغشته ی توست
به باغ رویاها چو گلت بویم در آب و آیینه چو مهت جویم تو ای پری کجایی

مه و ستاره درد من میدانند که همچو من پی تو سرگردانند
شبی کنار چشمه پیدا شو میان اشک من چو گل وا شو

تو ای پری کجایی که رخ نمی نمایی از آن بهشت پنهان دری نمیگشایی
دله من سرگشته ی توست نفسم آغشته ی توست
به باغ رویاها چو گلت بویم در آب و آیینه چو مهت جویم تو ای پری کجایی