سقوط

خیلی وقته کسی زنگ نزده
سراغمو بگیره
بگه مرده ای یا زنده

هر صبح توی آینه می بینم
زیر چشمام سیاهن
موهام سفیدتر شدن

دوباره میام توی اتاقم
جای دستاتو
از رو پوستم می کنم

تا کی باید من بمونم
تو خوابم
بپوسم
تا کی باید من برقصم
با سایه ت
بپوسم

گوش کن دارم می شنوم
صدای خنده ها تو
که زنگ می شه تو سرم

ببین دارم می بینم
خواستن چشاتو
که یخ می شه تو تنم

لباسا جمع شدن روی هم
مثل کوهی پشت در
جلو راهمو می گیرن

تا کی باید من بمونم
تو خوابم
بپوسم
تا کی باید من برقصم
با سایه ت
بپوسم

هر روز مثل دیروزه
فردام همینه