حرمان

زیبا چرا با ناز و با افسون و لبخندی
به جانم آتش افکندی، مرا دیوانه کردی

امشب که با ناله ، غمت از دیده می بارد
دلم در سینه می نالد ، مرا دیوانه کردی ، مرا دیوانه کردی

رفتی مرا تنها به دست غم رها کردی
به جان من خطا کردی، مرا دیگر نخواهی

اشکی که ریزد ز دیده من
آهی که خیزد ز سینه من، رنگ تمنا ندارد

تو صبح روشن سپیدی بی تو دلم شوری و امیدی
دیگر به دنیا ندارد، دیگر به دنیا ندارد

تو صبح روشن سپیدی بی تو دلم شوری و امیدی
دیگر به دنیا ندارد، دیگر به دنیا ندارد