بی منطق

میدونم، با تو سقفی ندارم
میدونم باید خودمو کنار بذارم
میدونی با من این کوچه بن بسته
میدونی این راه با بی راهه هم دسته
میدونم که این دل به قلبت گره خورده
میدونم دلتنگی هوش و حواست رو برده
میدونی سرنوشت واسه ما دوتا یکی نیست
میدونی اینجا پر از تابلو های ایست

احساس می کنم از وقتی دیدمت دنیام پر شده از عشق و اضطراب
با چشم روشنت خورشید و ساده کن
از نیمه های شب به زتدگیم به تاب
من عاشقت شدم ، درکم کن و بفهم
تو بغض و انتظار سر به سرم نذار
از من که عاشقم چشماتو بر ندار
دشواره این مسیر ، تو عشق کم نیار
چشمامو بستمو هم دست بچگیم
از راهی رد شدم که به تو می رسید
تو این شب سپید جز تو که عاشقی
کی اشکامو شمرد، کی بغضمو شنید
تو جزر و مد ماه زل میزنم به تو ، دریا رو با چشات هم سطح می کنم
تو نقش اول این عاشقونه ای ،من با تو گیشه هارو، فتح میکنم

از بغض و خاطره پل میزنم به تو
به روزهای قبل، به روزهای خوب
به روزهایی که گم می شدیم با هم
تو عمق کوچه ها از صبح تا غروب
این کوچه ها هنوز از عطر تو پرن
با اینکه دل خورن از دل نبستنت
نبض منو بگیر تا حس کنی تب و
من موندم و شب و چشمای روشنت
ما میرسیم به هم هرجوری که شده
من رو ببخش اگه بی منطقم هنوز
من رو ببخش اگه درکت نمی کنم
دست خودم که نیست ،من عاشقفم هنوز