تاک

setareh-siavash-ghomayshi.mp3

ستاره

gereye-gom-siavash-ghomayshi.mp3

گره ی گم

cheshm-entezar-siavash-ghomayshi.mp3

چشم انتظار

baghe-baroon-zadeh-siavash-ghomayshi.mp3

باغ بارون زده

farda-siavash-ghomayshi.mp3

فردا

taak-siavash-ghomayshi.mp3

احتمالا قهرمانی در کار نیست

khareji-bomrani.mp3

خارجی

gol-vajeh-bomrani.mp3

گل واژه

kalantari-bomrani.mp3

کلانتری

khoshksali-bomrani.mp3

خشکسالی

حیدر (هیدو) هدایتی در سال ۱۳۶۹ در جنوب ایران به دنیا آمد. سپس در سال 1388 به تهران رفت و در رشته فیلمسازی تحصیل کرد و از حدود سال 1391 در پروژه های سینمایی و تلویزیونی شروع به کار کرد. او در زمینه عکاسی نیز کارهایی انجام داده و چندین نمایشگاه انفرادی و گروهی داشته است. اولین آهنگ انفرادی او به نام "مو سی تو" در سال 1395 منتشر شد. حیدو تجربه ای غنی از موسیقی از طرف خانواده اش داشت، او آواز خواندن را در کنار عمویش آموخت و از حدود 8 سالگی شروع به نواختن کرد. او ژانر موسیقی خود را نوعی ترکیب موسیقی محلی جنوب ایران در ترکیب با انواع موسیقی الکترونیک و محیط توصیف می کند.

بُمرانی نام گروه موسیقی ایرانی است که در سال ۱۳۸۷ فعالیت خود را از فضای مجازی و کافه‌ها و سپس آهنگسازی و اجرای زنده در تئاتر شروع کرد و هم‌اکنون از گروه‌های فعال داخل ایران است.
گروه بمرانی از سال ۱۳۸۷ فعالیت خود را با ضبط آلبوم «آسمان زرد خورشید آبی» توسط بهزاد عمرانی و با همکاری حمیدرضا بهزادیان و به دنبال آن یک اجرای صحنه‌ای در مجتمع فنی تهران آغاز کرد. پس از آن با پیوستن مانی مزکی (نوازندهٔ هارمونیکا (سازدهنی)) و جهانیار قربانی (نوازندهٔ گیتار الکتریک) گروه شروع به ضبط قطعه‌ای با نام «هنوز همونم» (قطعه‌ای از آلبوم جوراب‌های لخت) کرد تا فعالیت گروه با اعضای جدید رسماً آغاز شود. پس از آن با پیوستن آرش عمرانی (نوازندهٔ پیانو) بمرانی شروع به اجرا کردن در کافه‌های تهران کرد. کمی بعد کیارش عمرانی به عنوان نوازندهٔ گیتار بیس به گروه و پس از آن آبتین یغماییان (نوازندهٔ درامز و پرکاشن) نیز به گروه اضافه شد. در این سال‌ها علاوه بر اجرا در کافه، گروه به اجرا در خیریه‌هایی همچون «محک» و آموزشگاه‌های موسیقی پرداخت و سپس برای اولین بار در سال ۱۳۹۰ توسط حسن جودکی و سجاد افشاریان به صحنهٔ تئاتر برده شد تا برای نمایش «صد سال پیش از تنهایی ما» با بازی سیامک صفری در تهران به آهنگسازی و اجرا بپردازد. بمرانی برای حدود دو سال به صورت مداوم به آهنگسازی و اجرای تئاتر و اجراهایی موسوم به پژوهشی در آموزشگاه‌های تهران مشغول بود و در سال ۱۳۹۲ از سوی ادارهٔ نمایش به عنوان پرکارترین آهنگساز تئاتر معرفی شد. پس از آن گروه به پیشنهاد «نشر چکه» مشغول ضبط آلبومی برای کودکان به نام «اتوبوس قرمز» شد که این آلبوم در سال ۱۳۹۲ در «استودیو صبا» ضبط و در ۱۳۹۳ منتشر شد تا اولین آلبوم رسمی گروه با تأیید وزارت ارشاد باشد، یک سال بعد در ۱۳۹۴ گروه آلبوم بعدی خود را با نام «مخرج مشترک» منتشر کرد و به دنبال آن بیش از ۲۰ اجرا در سالن آزادی و جشنوارهٔ موسیقی فجر برگزار کرد، آلبوم بعدی گروه در ۱۳۹۵ منتشر شد، به نام «گذشتن و رفتن پیوسته»، پس از این آلبوم گروه اجراهایی در سالن‌های بزرگتری مانند برج میلاد و سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران تجریه کرد و با استقبال بیشتری مواجه شد.
بمرانی در زمستان ۱۳۹۷، آلبومی به نام سیزده‌چهل را منتشر کرد که حاصل پژوهش چندسالهٔ اعضای گروه بر آثار آوانگارد موسیقی پاپ دههٔ چهل ایران، و بازتنظیم و بازخوانی آن‌ها بود.
آخرین آلبوم بمرانی، «احتمالاً قهرمانی در کار نیست» نام دارد که در مرداد سال ۱۳۹۹ منتشر شد.
بمرانی از ابتدا تا به امروز بیش از ۱۰۰ اجرا در تهران، شیراز، رشت و اصفهان برگزار کرده‌است.
از دیگر فعالیت‌های گروه می‌توان به ساخت موسیقی برای انیمیشن «مردی که لب نداشت» ساختهٔ میلاد شاهجانی و با صداپیشگی فاطمه معتمدآریا، ساخت موسیقی برای فیلم مستند «میراث ناپدری» ساختهٔ نیما مهدیان، ساخت موسیقی تیتراژ فیلم «خواب‌زده‌ها» به کارگردانی فریدون جیرانی، ساخت موسیقی تیتراژ برنامهٔ خندوانه در فصل دوم این برنامه و اجرای زنده با تلفن هوشمند، ساخت موسیقی متن فیلم «مارموز» ساختهٔ کمال تبریزی و حضور در چند جشنوارهٔ موسیقی بین‌المللی در خارج از کشور اشاره کرد.

مانی رهنما، با نام اصلی شهرام، در تیر ۱۳۵۰ خورشیدی در نارمک تهران به دنیا آمد. او از کودکی به صوت و آواز علاقه‌مند بود و از ۱۴ سالگی با خرید یک پیانو، رسماً موسیقی را شروع نمود. در مهر ماه سال ۱۳۷۱ به نزد بابک بیات رفت و از همان‌جا کلید فعالیت هنری جدی خود را زد.
در طی ۶ سال کار با بابک بیات، اصول خوانندگی را فرا گرفت و سبک صدای خود را نیز پیدا کرد که در سال ۱۳۷۶ و در فیلم «مرسدس» به کارگردانی مسعود کیمیایی این سبک را اجرا نمود. با شعری از ایرج جنتی عطایی.
در سال ۱۳۷۷ و در اولین جشنواره موسیقی پاپ، موفق به دریافت جایزه بهترین خواننده شد. در سال ۱۳۷۷ آلبوم «مرسدس» و در سال ۱۳۷۸ آلبوم «فصل پرواز» به آهنگسازی بابک بیات و اشعاری از شهین حنانه و پیام پارسا را منتشر نمود که آهنگ پرنده از آهنگ‌های شناخته شده این مجموعه است.
در سال ۱۳۷۹ در آلبوم «بغض» دو قطعه را اجرا کرد. آلبومی که به یاد واروژان بود و آهنگسازی تمام قطعاتش از داریوش تقی‌پور بود و حمید خندان، محمدرضا صادقی و قاسم افشار دیگر خواننده‌های این آلبوم بودند.
در سال ۱۳۸۰ آلبوم «آخرین غزل» به آهنگسازی داریوش تقی‌پور را منتشر ساخت. مانی رهنما در سال ۱۳۸۹ آلبوم "کجا به خنده می‌رسیم؟" را منتشر کرد. آلبومی پیانویی، با آهنگسازی خودش و تنظیم و نوازندگی آندره آرزومانیان با ترانه‌هایی از بابک صحرایی که از جمله آهنگ‌های موفق این آلبوم می‌شود به یه پیانو یه گل سرخ، تحملم کن و کجا به خنده می‌رسیم کرد. آلبوم کجا به خنده می‌رسیم به خاطر فضای خاصش و اینکه تمام آهنگ‌هایش فقط با پیانو نوازندگی و اجرا شده‌اند یکی از آلبوم‌های خاص کارنامه هنری مانی رهنما بوده‌است. «کجا به خنده می‌رسیم» با صدای مانی رهنما و آلبوم «برف» با صدای فرهاد مهراد تنها آلبوم‌های پاپ ایرانی هستند که به صورت پیانویی به انتشار رسیده‌اند.

سیاوش قمیشی (نام بر پایه شناسنامه ایرانی: سیاوش قُمِشی، زادهٔ ۲۱ خرداد ۱۳۲۴ در اهواز) موسیقی‌دان، آهنگساز، خواننده و ترانه‌سرای ایرانی ساکن لس آنجلس است.
قمیشی جزء پرطرفدارترین خواننده های موسیقی پاپ بشمار میرود و توانسته است با تلفیق آهنگ های اصیل ایرانی با موسیقی غربی سبکی بسیار خاص را در کارهایش بوجود بیاورد که طرفداران بیشماری در ایران و حتی جهان دارد.پیروی از سبک قمیشی توسط معدودی از خوانندگان داخلی ایران شهرت فراوانی برای آنان بوجود آورد، هر چند بیشتر آنان پس از چندی پیروی از کارهای سیاوش را کنار گذاشتند و سبک و سیاق ویژه خود را در موسیقی بوجود آوردند.(بطور مشخص محسن چاوشی،مجتبی کبیری،مرحوم هاکان و...)
سیاوش قمیشی تاکنون ۱۸ آلبوم رسمی موسیقی و ۲۰ تک آهنگ و یک موسیقی فیلم منتشر کرده‌است. او تاکنون آهنگ‌های موفق بسیاری را برای خوانندگان پاپ ایرانی ساخته‌است و نخستین هنرمند ایرانی است که توانسته‌است برای یک آهنگ، هر چهار بخش اصلی آن یعنی ترانه، آهنگ، تنظیم و خوانندگی را خود به تنهایی انجام بدهد. او به عنوان پایه‌گذار سبک موسیقی ترنس در ایران شناخته می‌شود. وی در میان هوادارانش به مرد بارانی مشهور می‌باشد.

opt_1657961550412.webp

هنرمندان

آهنگ ها