گل مهتاب

توو سیاهی شب تک و تنها بودم
خیس و بارون زده پر سرما بودم
گل مهتاب
شب ستاره نداشت آسمون میلرزید و
گل مهتاب حس شب رو فهمید
گل مهتاب

گل مهتاب
ای گل مهتاب
گل مهتاب..

گل مهتاب
منو تو آسمونت راه دادی
به من جای ستاره ماه دادی
خیال خیس این شب های بارونی
گل مهتاب
چجوری قدر دنیاتو بدونم
نخونم واسه تو از چی بخونم
تو درمونی و درد تو به جونم


ایستاده به افتخار تو دست میزنم
قید هرچی بود و هست میزنم
رفیق ای رفیق ترانه هام
با تمام وجودم فریاد میزنم..

گل مهتاب
منو تو آسمونت راه دادی
به من جای ستاره ماه دادی
خیال خیس این شب های بارونی
گل مهتاب
چجوری قدر دنیاتو بدونم
نخونم واسه تو از چی بخونم
تو درمونی و درد تو به جونم