مادر

دلم شکست کجایی که نوشخند زنی ؟
به یک اشاره دلم را دوباره بند زنی ؟

دوباره وصله ای از بوسه های دلچسب
بر این سفال ترک خورده ام به چند زنی ؟

دلم شکسته ! دل دوستان شکسته مباد
کسی چنین که منم از زمانه خسته مباد

وطن تویی و غریب آن که از تو دور افتاد
به روی هیچ کس آغوش دوست بسته مباد