فراق

تو خودت گفتی یه روز
مرد صدایت میکنم
دنیا به نامت میکنم
با زبان بی زبانی
قلبم غلامت میکنم
حال چه شد مرد
صدایش میکنی
عشقم
خطابش میکنی
بیت خود را با لبانش
قافیه سازی میکنی
امان از این فراق
همان روزی دل دیوونه
امان از اون که نمیمونه
امان از این دلی
که هیچ وقت نفهمیدی
عاشقت بود