ستایش

حس و حالم خوش نیست
همه چی داغونه
یکی باید باشه
تو رو برگردونه
گم و گورم دورم
گیج و ویجم خستم
بس که پایه پلکمو
به دل در بستم
پشت سر ویرونه
روبرو دیواره
داره از ابر سیاه
دردسر می باره
دل مغرور اما
دست و پا نمی زنه
سنگ از آسمون بیاد
صخره جا نمی زنه
چشماتو به روم نبند
خدا چشمش بازه
زندگی این آینه هاش
آدم رو می سازه