شهرزاد

1659423023717.mp3

دل ای دل

تک آهنگ ها

1659357045506.mp3

او

1659356999802.mp3

لباس نو

1659356508950.mp3

دیگه دوسم نداره

1659355071573.mp3

مسلخ

1659354989274.mp3

پسرم

1659354916762.mp3

نگار

1659354852073.mp3

دیوار بی در

1659354785243.mp3

ستمگر

1659354707513.mp3

ها

دایان، خواننده رپر و آهنگ ساز می باشد. وی در پنجم ماه فروردین سال ۱۳۶۷ در استان مازندران و در شهر ساری به دنیا آمده است.

علی عظیمی (زادهٔ ۷ شهریور ۱۳۵۶ در تهران) ترانه‌سرا، آهنگساز، نوازنده و خوانندهٔ ایرانی مقیم لندن است.
 او از سال ۱۳۸۸ به عنوان یکی از اعضای اصلی با گروه راک «رادیو تهران» همکاری می‌کرد که به دلیل مهاجرت علی عظیمی به لندن و فراهم نبودن شرایط مهاجرت بقیهٔ اعضای گروه، این همکاری ادامه نیافت و علی عظیمی به صورت مستقل، کار موسیقی را ادامه داد. او دارای مدرک لیسانس مهندسی مکانیک از دانشکدهٔ فنی دانشگاه تهران و فوق‌لیسانس همان رشته از یکی از دانشگاه‌های انگلیس است.
آلبوم دوم او، آلبوم «آقای پست» و به ویژه آهنگ «پیش‌درآمد» وی از این آلبوم بسیار مشهور شد و بیش از پنج میلیون بازدید فقط روی یوتیوب داشت.


رامین سیدامامی (زاده ۱۳ فروردین ۱۳۶۰) با نام هنری کینگ رام خواننده، نوازنده و آهنگساز ایرانی در سبک راک پست پانک است. او کار خود را به عنوان خواننده اصلی در گروه هایپرنوا (Hypernova) در تهران شروع کرد و سپس در سال ۱۳۸۵ همراه با دیگر اعضای گروه هایپرنوا به نیویورک رفت و در آنجا همراه با این گروه به صورت حرفه‌ای به اجرای موسیقی پرداخت.  او بعدها با نام هنری کینگ رام به‌طور مستقل به کار موسیقایی خود ادامه داد.
هایپرنوا به عنوان یک گروه راک زیرزمینی در سال ۲۰۰۰ توسط رام و کامی در تهران به وجود آمد. کینگ رام همراه گروه هایپرنوا به اجرای برنامه‌های بسیاری در آمریکای شمالی پرداختند. همچنین تک‌آهنگ این گروه در بازی «راک بند ۳» استفاده شد، و در فستیوال «روز پنگی» که با حمایت گروه TED برگزار می‌شد اجرای زنده‌ای را روی صحنه برد. این گروه در نیویورک با آهنگ «جهانی» (۲۰۰۸) و آلبوم‌های «درون هرج و مرج» (به انگلیسی: Through the Chaos) (۲۰۱۰) و «استراتژی خروج» (به انگلیسی: Exit Strategy) (۲۰۱۱) به شهرت رسیدند. در بیشتر کارهای این دو آلبوم از ترانه‌های انگلیسی استفاده شده‌است که سرودهٔ خود کینگ رام هستند.
رام در پی موفقیت‌هایش به عنوان خواننده هایپرنوا تصمیم گرفت تا به‌طور مستقل به فعالیت موسیقی بپردازد.
او اولین آلبومش را با همکاری تارا آغداشلو و اسفند با نام آواز گرگ‌ها (به انگلیسی: Song of the Wolves) در سال ۲۰۱۱ منتشر کرد. آهنگ شکارچی (به انگلیسی: The Hunter) که اولین آهنگ او به زبان فارسی بود نام کینگ رام را بار دیگر در ایران به شهرت رساند. این آلبوم، آلبومی کاملاً شخصی و صادقانه بود که محتوای آن دربارهٔ عشق و فقدان بود. رام توانست افق‌های خوانندگی خودش را با خواندن به زبان مادری‌اش یعنی فارسی، گسترش دهد و این کار را با کمک شاعر ترانه‌هایش یعنی تارا آغداشلو انجام داد.
او آلبوم دوم خود را به نام کرکس (به انگلیسی: The Vulture) که به دو زبان فارسی و انگلیسی اجرا شده بود در سال ۲۰۱۴ منتشر نمود.
او آلبوم سوم خود را در ایران به‌طور رسمی به نام تا هزار و نمیدونم چند منتشر کرد که با اقبال فراوانی روبرو شد.

کامنت یا کامنت بند یک گروه موسیقی آلترناتیو راک ایرانی است.
این گروه سال ۱۳۸۶ توسط کیان پورتراب و نیما رمضان در تهران شکل گرفت. بعدتر با اضافه شدن سایر اعضا تعدادی از آهنگ‌های ساختهٔ کیان پورتراب ضبط و سرانجام سال ۱۳۸۸ آلبوم اول گروه با عنوان «میرم بالاتر» منتشر شد. کیان پورتراب (خواننده و ترانه سرا)، نیما رمضان (گیتار الکتریک)، بردیا امیری (درامز)، اشکان آبرون (کیبورد) و آرین کشیشی (گیتار بیس) اعضای گروه کامنت هستند.

گروه د ویز (The Ways) یک گروه راک ایرانی است که فعالیت خود را از سال 1382 در شهر مشهد آغاز کرد و با آلبوم "استرس" و تک آهنگهای "قصه زیرزمین" و "شال" به شهرت رسید. اعضای گروه در شروع فعالیت کاوه آفاق، علیرضا پوررضا، حامد قناد و ایمان محمدی بودند. در سال 1391 پدرام آزاد پیانیست و تنظیم کننده به گروه پیوست و در سال 1392 کاوه آفاق از گروه جدا شد.
 پس از این تغییرات، آلبوم "لحظه برهنه" و تک آهنگ هایی همچون "قاصدک"، "تاوان"، "زمزمه"، "ریخت و پاش"، "شاخ به شاخ" از گروه دویز منتشر شده است.

تاسیس ۱۳۸۸
نیوش گروه تلفیقی و راک ایرانی که توسط آرش و سروش قهرمانلو در سال ۸۸ پایه گذاری و سپس کیکاووس مختاری به گروه ملحق شد. نیوش در فارسی فعل امر نیوشیدن به معنی گوش کردن است اما نه با گوش سر، که با گوش جان. زرد رنگ گروه ، رنگ گرمی زندگی است و نشانه نور ، امید و ثروت است.
سبک آثار این گروه موسیقی تلفیقی است و در هر قطعه می‌توان نشانه‌هایی از راک، موسیقی سنتی و فولکور را شنید. علاوه بر موفقیت‌های داخلی، کسب رتبه‌دوم فستیوال بین المللی موسیقی وومد (WOMAD) از افتخارات هنری این گروه است.
گروه موسیقی نیوش، پس از جدایی سروش قهرمانلو از گروه موسیقی مرحوم جلال ذوالفنون با نگرشی تازه به موسیقی با همراهی آرش قهرمانلو شکل یافت و از همان ابتدا با سبک متفاوت موسیقیایی خود مورد توجه قرار گرفت. مجموعه اجراهای زمستان 1388 این گروه موسیقی در ایستگاه‌های متروی تهران که با مجوز فرهنگسرای مترو برگزار می‌شد، مورد استقبال بسیار مخاطبان قرار گرفت و خبرساز شد. علاوه بر موارد ذکر شده، اجرای موفق در چند شهر ایران و انتشار آلبوم «خرده‌های تاریکی» بر روی ترانه‌هایی از گروس عبدالملکیان، در کارنامه هنری نیوش قرار گرفته است.


محمد حسین خزعلی با نام هنری سمیر زند (متولد ۱۳۶۱، تهران) خواننده پاپ ایرانی است. او در ژانویه ۲۰۱۲ موزیک‌ویدئویی به همراه حبیب محبیان منتشر کرد که عناصری از تکنو، ترنس و هاوس دارد. این ویدئو موجب جلب توجه گسترده رسانه‌ای شد.
پدر او آیت‌الله ابوالقاسم خزعلی، نماینده مجلس خبرگان قانون اساسی و رهبری و عضو فقهای شورای نگهبان بود.
او در حال حاضر، مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره مؤسسه فرهنگی هنری اریکه سمر است.

حیدر (هیدو) هدایتی در سال ۱۳۶۹ در جنوب ایران به دنیا آمد. سپس در سال 1388 به تهران رفت و در رشته فیلمسازی تحصیل کرد و از حدود سال 1391 در پروژه های سینمایی و تلویزیونی شروع به کار کرد. او در زمینه عکاسی نیز کارهایی انجام داده و چندین نمایشگاه انفرادی و گروهی داشته است. اولین آهنگ انفرادی او به نام "مو سی تو" در سال 1395 منتشر شد. حیدو تجربه ای غنی از موسیقی از طرف خانواده اش داشت، او آواز خواندن را در کنار عمویش آموخت و از حدود 8 سالگی شروع به نواختن کرد. او ژانر موسیقی خود را نوعی ترکیب موسیقی محلی جنوب ایران در ترکیب با انواع موسیقی الکترونیک و محیط توصیف می کند.

آراد آریا متولد هفتم فروردین ۱۳۶۴ است. شاید علاقه‌اش به یانی و ژان میشل ژار بود که آراد ۱۴ساله را به سمت ویولن و گیتار کشاند. او پس از گذراندن کلاس‌های سلفژ و تئوری موسیقی، در ۱۶سالگی ویولن به دست گرفت و سال بعدش سراغ گیتار رفت.
در ۱۸سالگی به عنوان نوازنده ویولن به ارکستر شهر مشهد (ارکستر نیما) راه پیدا کرد. هارمونی را نزد دکتر کامبیز روشن‌روان، در تهران آموخت. حضور ۶ماهه‌ای در گروه کر داشت و پس از آن ویولونیست گروه «کاویان» شد، گروهی که بعدها و پس از جدایی آراد، «د ویز» نام گرفت. 
در سال ۱۳۸۴ اولین تجربه‌ی حرفه‌ای خود را در قالب آلبومی به ارشاد ارائه کرد که کسب مجوز نشر آن بیش از سه سال زمان برد و مایه‌ی دلسردی او شد. بعد از این دوران بود که اولین موزیک ویدئو خود را با نام «قصّه‌ی زیرزمین» ارائه داد؛ ویدیویی که با حضور یاس، اروین خاچیکیان، آرین ئائینی و گروه «د ویز» خیلی زود محبوب شد. تنظیم «قصه‌ی زیرزمین» به عهده‌‌ی آراد بود. موزیک‌ویدئو‌های «ردّ پا، خوشبختی،‌ خاکستری و دنیای آشفته» کارهای بعدی آراد بود. هرچند سبک موردعلاقه‌‌ی آراد، راک و پاپ راک است، اما به اقتضای زمان، مکان و روحیه‌اش در سبک‌های مختلفی کار کرده است. او معتقد است آنچه مهم است کیفیت اثر است، نه الزاما سبک کار. او بیشتر به خواندن ترانه‌های اجتماعی علاقه دارد و در این زمینه تجربیات موفقی نیز داشته است که «دنیای‌ آشفته» از جمله‌ی آنها است. 

هنرمندان

آهنگ ها