بچه های جنوب

یاد بچه های مهربون،اون زمین خاکی
یاد بازی، یاد بردنا و باختنا میوفتم
بعضی وقتام یاد جنگ و یاد موندنا و رفتنا میوفتم
دوست دارم برم جنوب، کنار جاشوای دریا
که رو عرشه واسه ماهیا می خونن
بشینم نگاه کنم به شکل ابرا
که هنوز شکل تفنگ و ترکش و تیر و جنونن
پدرم همیشه میگه، یادته بهت میگفتم
اگه بچه های اهواز که نه ابرن نه پرندن
توی بازی هم ببازن، توی عشقشون برندن
پدرم همیشه میگه، یادته بهت میگفتم
اگه بچه های اهواز که نه ابرن نه پرندن
توی بازی هم ببازن، توی عشقشون برندن

یاد بچه های مهربون،اون زمین خاکی
یاد بازی، یاد بردنا و باختنا میوفتم
بعضی وقتام یاد جنگ و یاد موندنا و رفتنا میوفتم
پدرم همیشه میگه، یادته بهت میگفتم
اگه بچه های اهواز که نه ابرن نه پرندن
توی بازی هم ببازن، توی عشقشون برندن
پدرم همیشه میگه، یادته بهت میگفتم
اگه بچه های اهواز که نه ابرن نه پرندن
توی بازی هم ببازن، توی عشقشون برندن

پدرم همیشه میگه، یادته بهت میگفتم
اگه بچه های اهواز که نه ابرن نه پرندن
توی بازی هم ببازن، توی عشقشون برندن
پدرم همیشه میگه، یادته بهت میگفتم
اگه بچه های اهواز که نه ابرن نه پرندن
توی بازی هم ببازن، توی عشقشون برندن