یادگاریا

(مهدی جهانی)
هنوزم تو قاب عکس رابطمون نفس داره
واسه من چی مونده جز کاغذای پاره ماره
اینجور که پیش میریم عذاب من ادامه داره
میخوام فراموشت کنم گذشته نمیزاره
من و یه قلب ساده با رنگ و روی زرد
عذاب رفتنت منو رها نکرد، منو رها نکرد
دیوونه بازیات از یاد من نمیره
تو هم که مطمئنی جاتو کسی نمیگیره
اینقدر غمام زیاده اشکام نمیشه جاری
سوالم اینه که منو هنوز دوست داری
منو یه قلب سرد با رنگ و روی زرد
عذاب رفتنت منو رها نکرد، منو رها نکرد

گفتم باشه تنهام بزارو
بشکن له کن تو قلب مارو
عیب نداره عشق من
اینه سرنوشت من
اسم مارو خط بزن
از گذشته دل بکن
عیب نداره عشق من
عیب نداره عشق من

منو میکشه یادگاریا
عذاب آوره این جداییا
چی میشه بازم تو بیاییا
نمیدونم الان تو کجاییا

(علیشمس)
چند ساعته که رفتی من با خودم درگیرم
نمیتونم حرفی بزنم یهو از کوره در میرم
زدم به سیم آخر داره هر روز صورتم میشه لاغر
تو فکر اینکه نکنه نباشی اونی که مال من میشه آخر
پر خاطرست دفترا از همه حرف زدنا تا اومدنا و رفتنا
از همه شیطونیات خندیدنات از غمات
تو که پیچیدی رفتی ولی این یادگاریات هست الان

(مهدی جهانی)
دیگه نیست حد و مرزی بین مرگ و زندگی
همش لم دادم رو کاناپه از خستگی
دارم دیوونه میشم از افسردگی
نمیدونم یعنی چی زندگی
منو یه قلب سرد با رنگ و روی زرد
عذاب رفتنت منو رها نکرد، منو رها نکرد
صدات قطع شده دیگه نمیاد
چقدر بده منو دلت نمیخواد
چقدر بده تو دیگی نیستی و
نخواستی بدونی چی شد بعد تو

منو یه قلب سرد با رنگ و روی زرد
عذاب رفتنت منو رها نکرد
منو رها نکردی تو هیچوقت

منو میکشه یادگاریا
عذاب آوره این جداییا
چی میشه بازم تو بیاییا
نمیدونم الان تو کجاییا